напаўхмызня́к, ‑у, м.

Расліна, у якой ніжняя частка драўняная, а верхняя травяністая.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пету́нія, ‑і, ж.

Дэкаратыўная травяністая расліна сямейства паслёнавых з вялікімі яркімі кветкамі.

[Шац. petunia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аслі́ннік, ‑у, м.

Двухгадовая расліна з пахучымі жоўтымі кветкамі, якія раскрываюцца ўвечары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бада́н, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства каменяломнікавых з лілова-чырвонымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бры́ца, ‑ы, ж.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства злакавых; плашчуга, пласкуша, курынае проса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валяр’я́н, ‑у, м.

Травяністая расліна сямейства валяр’янавых, карэнне якой выкарыстоўваецца ў медыцыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капы́тнік, ‑у, м.

Шматгадовая ядавітая балотная расліна сямейства ароідных з дробнымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клешчаві́на, ‑ы, ж.

Алейная расліна сямейства малачаевых, з насення якой здабываюць рыцыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́йнік, ‑у, м.

Травяністая расліна сямейства лілейных з дробнымі духмянымі белымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казля́тнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства бабовых, якая скарыстоўваецца на корм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)