вадапе́рыца, ‑ы, ж.

Вадзяная шматгадовая травяністая расліна сямейства першакветных, сцяблы якой сцелюцца пад вадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жэньшэ́нь, ‑ю, м.

Далёкаўсходняя травяністая расліна сямейства араліевых, корань якой выкарыстоўваецца як лекавы сродак.

[Кіт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зя́бер, ‑бру, м.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства губакветных з жоўтымі ці пурпурова-чырвонымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жарно́вец, ‑ноўцу, м.

Кустовая расліна сямейства матыльковых з залаціста-жоўтым кветкамі і плодам струк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вятро́ўнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства ружакветных з ружовым або жаўтавата-белым суквеццем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глі́снік, ‑у, м.

Расліна сямейства складанакветных, высушанае насенне якой скарыстоўваецца як глістагонны сродак; цытвора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амяла́, ‑ы, ж.

Шматгадовая вечназялёная расліна з белымі ядавітымі ягадамі, якая паразітуе на дрэвах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рася́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Травяністая балотная насякомаедная расліна сямейства расянкавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́мула, ‑ы, ж.

Дэкаратыўная травяністая расліна сямейства першакветных з трубчастымі кветкамі ў парасонападобных суквеццях.

[Ад лац. primula — першая, пачатковая.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўтакру́г, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з жоўтымі кветкамі, сабранымі ў суквецце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)