адто́плены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад адтапіць.
2. у знач. прым. Пра кіслае малако, у якім тварог аддзелены ад сыроваткі. Адтопленае малако.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запе́нены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад запеніць.
2. у знач. прым. Пакрыты пенай ад доўгага бегу (пра каня). Запенены конь ледзь дыхае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ву́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад вучыць.
2. у знач. прым. Адукаваны. Яна вучаная, і я ніяк не падыходзіў да яе. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́думаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад выдумаць.
2. у знач. прым. Такі, якога няма ў рэчаіснасць нерэальны; уяўны. Выдуманы рай. Выдуманы свет.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́літы, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад выліць.
2. у знач. прым. Разм. Вельмі падобны; такі ж, як... Зося была — выліты бацька. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раяні́раваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад раяніраваць.
2. у знач. прым. Прыстасаваны, прыдатны да ўмоў пэўных геаграфічных раёнаў. Раяніраваныя сарты бульбы, пшаніцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смо́лены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад смаліць 1.
2. у знач. прым. Апрацаваны смалой, насычаны ёй. Смоленая бочка. Смоленая лодка. Смолены канат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спая́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад спаяць.
2. перан.; у знач. прым. Моцна з’яднаны дружбай, адзінствам інтарэсаў і пад.; дружны. Спаяны калектыў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
танізу́ючы,
1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад танізаваць.
2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Тое, што і танізавальны.
3. Дзеепрысл. незак. ад танізаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
утры́раваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад утрыраваць.
2. у знач. прым. Перабольшаны, скажоны давядзеннем чаго‑н. да крайнасці. Утрыраваныя факты. Утрыраваны вобраз.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)