1. Расставіць або раскласці па месцах у пэўным парадку; даць кожнаму месца.
Р. тавары на паліцах.
Р. пасажыраў у вагоне.
2. Размеркаваць паміж многімі.
Р. латарэйныя білеты.
|| незак.размяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз.размяшчэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
па́зуха, ‑і, ДМ ‑зусе, ж.
1. Прастора паміж грудзямі і адзеннем. Трымаць за пазухай. Дастаць з-за пазухі. □ Мікола забраў лісткі, згарнуў, схаваў за пазуху...Навуменка.Стары ўзяў нож і засунуў за пазуху.Гурскі.
2.Спец. Поласць у некаторых частках цела. Лобная пазуха.
3.Спец. Паглыбленне паміж асновай ліста і сцяблом або паміж галінай і ствалом дрэва. Дзве паловы [дрэва] складалі нібы жалабок, а каля ліставой пазухі былі прычэплены шурпатыя галачкі.Маўр.
•••
Насіць камень за пазухайгл. насіць.
Як у бога за пазухайгл. бог.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыста́нцыя
(лац. distantia)
1) адлегласць, прамежак паміж чым-н.;
2) адлегласць па глыбіні паміж вайскоўцамі, вайсковымі падраздзяленнямі ў страі, а таксама паміж машынамі, самалётамі, караблямі ў баявым парадку (параўн.інтэрвал 3);
3) сп. адлегласць паміж стартам і фінішам, паміж баксёрамі на рынгу і інш.;
4) участак адміністрацыйна-тэхнічнага падзелу чыгуначнага, шашэйнага, воднага пуці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)