шуршэ́нне, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шуршэць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Пачалося шуршэнне паперы, стук лічыльнікаў, гутарка. Пестрак. Адно вядомае слова, як дотык цёплай рукі, даходзіць да мяне з гэтага незразумелага шуршэння. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zusámmenschlagen
*
1.
vt
1) збіва́ць
2) сту́каць адно́ аб адно́, пля́скаць
die Hände über dem Kopf ~ — пля́снуць рука́мі (ад здзіўлення і г.д.)
3) зго́ртваць (газету)
4) разбіва́ць (ушчэ́нт)
2.
vi (s) сту́кацца, сутыка́цца
die Wéllen schlúgen über ihm zusámmen — хва́лі захлісну́лі яго
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
звазі́ць
1. (куды-н) (hín)bríngen* vt, (hín)fáhren* vt;
2. (прывезці у адно месца) zusámmenbringen* vt;
3. (перавазіць, увазіць) wégfahren* vt, wégschaffen vt; hínschaffen vt (у пэўнае месца)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
згрэ́бці (сабраць у адно месца) zusámmenraffen vt zusámmenschaufeln (рыдлёўкай), zusámmenharken vt (граблямі);
2. разм (скінуць адкуль-н) herúnterwerfen vt, herúnterfegen vt;
3. разм (узяць сабе) pácken vt, erfássen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
анафілаксі́я
(ад ана- + гр phylaksis = безабароннасць)
адно з праяўленняў алергіі, якое выражаецца ў павышанай адчувальнасці арганізма да паўторнага ўздзеяння таго ж рэчыва (сывараткі, вакцыны і інш.); параўн. ідыясінкразія.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Жагну́цца ’сцепануцца, скалануцца ад вельмі гарачай ці халоднай вады’ (навагр., З нар. сл., 57). Магчыма, тлумачэнне праз семантычны пераход ад жагнацца ’хрысціцца’ (са спалоху, ад нечаканасці) або хутчэй жахнуцца ’спалохацца’ (адно з адценняў значэння: ’у жаху адхіснуцца’, ТСБМ) з экспрэсіўным азванчэннем зычнага (х > г). Не выключана кантамінацыя абодвух слоў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Разго́гаць ’разбіць’, разго́гацца ’разбіцца’ (Нас.). Да го́гаць ’біць адно аб другое’, го́гнуць ’стукнуць’, го́ганне ’удар аднаго звонкага прадмета аб другі’ (Нас.), укр. го́гіт ’іржанне’, ’моцны і працяглы гук, шум’. Гукапераймальныя ўтварэнні, параўн. ЭССЯ, 6, 194–195. Звонкі варыянт у раско́каць ’разбіць’ (што звязана з кока ’яйка’, ко́кнуць, гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Руча́йка ’верацяно з наматанымі на яго ніткамі’; ’жменя лёну (валакна)’ (ТСБМ), ручэ́йка ’пачынак, пража на адно верацяно’ (бялын., Нар. сл.; лаг., Гіл.), ’скрутак ачышчанага валакна’ (маладз., Янк. Мат.). Магчыма, з першаснага значэння ’жменя’, ’рука’ развіліся астатнія. Да рука (гл.), параўн. балг. ръко́йка ’жменя калоссяў, якую можна захапіць адной рукой’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
catchy
[ˈkætʃI]
adj. -ier, -iest
1) лёгказапаміна́льны
2) прыцяга́льны
3) падма́нлівы
One question on the test was catchy; everyone answered it wrong — Адно́ пыта́ньне было́ падма́нлівае — усе́ памылі́ліся ў адка́зе
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
заглядзе́нне, ‑я, н.
Разм. Пра што‑н. прыгожае, такое, чым можна залюбавацца. — Гэта вішні мае зацвілі. Ну, верыце, заглядзенне адно! Адцвілі, а завязі на кожнай галінцы, нібы каралі хто нанізаў. Жычка.
•••
На заглядзенне — так, што можна залюбавацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)