пераго́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да перагонкі (у 2 знач.). Перагонныя заводы. // Які прызначаны, служыць для перагонкі. Перагонны апарат.

2. Які мае адносіны да перагону ​1 (у 1 знач.), перагонкі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ідэалісты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ідэалізму (у 1 знач.), заснаваны на ім. Ідэалістычная філасофія. Ідэалістычная канцэпцыя. Ідэалістычны светапогляд.

2. Разм. Які мае адносіны да ідэаліста (у 2 знач.), уласцівы яму. Ідэалістычныя імкненні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каза́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да казака ​1, казакоў, належыць ім. Казацкі конь. Казацкія вусы. // Які складаецца з казакоў; які мае адносіны да войска, што складаецца з казакоў. Казацкае войска. Казацкі полк. Казацкі афіцэр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пячо́начны 1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пячоначніку, пячоначніка. Пячоначныя мхі.

пячо́начны 2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да печані, пячонкі. Пячоначныя пратокі. Пячоначныя глісты. // Прыгатаваны з печані, пячонкі (у 1 знач.). Пячоначны паштэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разьбо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да разьбы (у 3 знач.), які мае разьбу, нарэзку. Разьбовае кальцо.

2. Які служыць для нарэзкі разьбы. Разьбовы разец. // Прызначаны для вымярэння, праверкі разьбы. Разьбовы калібр. Разьбовы мікрометр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

quantity

[ˈkwɑ:ntəti]

n., pl. -ties

1) ко́лькасьць f.

2) вялі́кая ко́лькасьць

The baker buys flour in quantity — Пе́кар купля́е муку ў вялі́кай ко́лькасьці

She owns quantities of books — Яна́ ма́е мно́ства кні́гаў

3) (у му́зыцы) даўжыня́ но́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

се́ктар

(лац. sector)

1) мат. частка плоскай фігуры, абмежаваная дугой і радыяльнымі лініямі (напр. с. круга);

2) частка якой-н. плошчы, абмежаваная радыяльнымі лініямі (напр. с. стадыёна);

3) частка народнай гаспадаркі, якая мае пэўныя эканамічныя і сацыяльныя прыметы (напр. кааператыўны с. у сельскай гаспадарцы);

4) аддзел установы або арганізацыі, які мае пэўную спецыялізацыю;

5) участак сістэмы кіравання самалёта, карабля і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

асматы́чны

(ад гр. osmos = штуршок, цісненне)

які мае адносіны да осмасу;

а. ціск — ціск раствору, які перашкаджае пранікненню ў яго растваральніку праз тонкую перапонку, што пакрывае раствор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дубліка́т

(ад лац. dublicatus = падвоены)

1) другі экзэмпляр якога-н. дакумента, які мае аднолькавую сілу з арыгіналам;

2) дадатковы экзэмпляр часткі рукапісу, які рыхтуецца да набору асобна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

квадра́т

(ням. Quadrat, ад лац. quadratus = чатырохвугольны)

1) роўнастаронні прамавугольнік, а таксама ўсё, што мае такую форму;

2) здабытак ад памнажэння якога-н. ліку на самога сябе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)