шматкаўшо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае некалькі каўшоў, з некалькімі каўшамі. Шматкаўшовы экскаватар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шо́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шоку; выкліканы шокам. Шокавы стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпа́тавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да шпату ​1. Шпатавы мінерал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штрыхавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да штрыха; выкананы штрыхамі. Штрыхавы малюнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчыгля́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шчыгла, уласцівы шчыглу. Шчыглячы спеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шырокакасцявы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае шырокія косці (пра чалавека з шырокім касцяком).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэрсцямы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прамыўкі шэрсці (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэрсцятка́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шэрсцяткацтва; прызначаны для ткання шэрсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэ́ршневы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шэршня; з’яўляецца шэршнем. Шэршневае гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эацэ́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эацэну. Эацэнавы аддзел. Эацэнавая эпоха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)