пле́ер

(англ. player, ад play = іграць)

кампактны магнітофон з навушнікамі, які выкарыстоўваецца толькі для ўзнаўлення музычных запісаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

амафо́нія

(гр. homophonia)

шматгалосы музычны твор, у якім асноўную мелодыю выконвае толькі адзін голас, а астатнія гучаць як акампанемент.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анатацы́зм

(гр. anatokismos)

налічэнне працэнтаў не толькі з пачатковай сумы, але і з працэнтаў, якія набеглі за час укладу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

асертары́чны

(лац. assertorius)

сцвярджальны;

а-ае суджэнне — суджэнне, у якім толькі канстатуецца факт, але не выражаецца яго лагічная неабходнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

брахіцэфа́лія

(ад брахі- + -цэфалія)

антр. форма галавы, у якой падоўжанае вымярэнне толькі нязначна перавышае папярочнае; кароткагаловасць (параўн. даліхацэфалія, мезацэфалія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

легалі́зм

(ад лац. legalis = законны)

паводзіны, якія толькі знешне ўзгадняюцца з агульнапрынятымі маральнымі нормамі, не адпавядаючы сапраўднаму духу маральнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метыламана́ды

(н.-лац. methylomonadaceae)

сямейства бактэрый, здольных атрымліваць энергію толькі за кошт выкарыстання аднавугляродных арганічных злучэнняў метану або метанолу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

монагібры́д

(ад мона- + гібрыд)

арганізм, які паходзіць ад бацькоў, што генетычна адрозніваюцца паміж сабой толькі адной прыметай (параўн. полігібрыд).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стэнаэдафі́чны

(ад стэна- + гр. edaphos = зямля);

с-ыя арганізмы — арганізмы, прыстасаваныя да жыцця толькі на пэўнай глебе (параўн. эўрыэдафічны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

характэ́рны

(ад гр. charakter = знак, рыса)

1) які мае рэзка выражаныя асаблівасці;

2) уласцівы толькі дадзенаму прадмету або асобе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)