Verbum

анлайнавы слоўнік

sweat¹ [swet] n.

1. пот;

beads of sweat кро́плі по́ту;

break out in a sweat успаце́ць

2. infml ця́жкая пра́ца;

it’s not worth the sweat не ва́рта намага́нняў;

all of a sweat infml змо́клы ад по́ту; расхвалява́ны або́ спало́ханы

♦

no sweat! infml нія́кай маро́кі!;

get in a sweat расхвалява́цца, растрыво́жыцца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

scope [skəʊp] n.

1. магчы́масць, по́ле дзе́яння; прасто́р;

This job gives him plenty of scope for his abilities. Гэтая праца дае яму магчымасць разгарнуцца.

2. машта́б, разма́х, сфе́ра (дзейнасці), ахо́п; кругагля́д;

He has a mind of wide scope. У яго шырокі кругагляд;

It’s beyond my scope. Гэта за межамі маёй кампетэнцыі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Gaul

m -(е)s, Gäule (благі́) конь

das bringt éinen ~ um — разм. гэ́та непасі́льная пра́ца

◊ éinem geschénkten ~ sieht man nicht ins Maul — до́ранаму канр ў зу́бы не глядзя́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Ра́дзі прыназ. ’з-за’ (Ян., ТС), ра́дзі, ра́ді ’з прычыны, дзеля’ (Сл. ПЗБ). Архаізм, магчыма другаснае запазычанне з рус. ра́ди ’з-за’, ’з мэтай чаго-небудзь’. Укр. ра́ди, зара́ди, славен. zaradi, серб. ра̑ди, харв. rȁdi, балг. заради́, старое ради, макед. поради, заради, ст.-слав. ради. Да прасл. *radi, якое лічыцца прамым пранікненнем ст.-перс. rādiy ’тс’ (Мартынаў, Становление, 37); іншыя разглядаюць іх як акамянелыя формы лакатыва нейкага назоўніка з тым жа і.-е. коранем (Чарных, 2, 93); паводле Глухака (515), утварэнне ад асновы на i прасл. *radь ж. р., суадноснага з прыметнікам *radъ (гл. рады) па тыпу дзе́ля: дзе́ла (гл.), лац. causā: causa ’справа, праца’ і пад. Аўтары ESJSt (12, 744) схіляюцца да непасрэднай сувязі з *raditi/roditi ’дбаць, старацца’ (гл. рад ₂).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фізі́чны в разн. знач. физи́ческий;

~ныя зако́ны — физи́ческие зако́ны;

~ная лабарато́рыя — физи́ческая лаборато́рия;

~ная хі́мія — физи́ческая хи́мия;

~ная культу́ра — физи́ческая культу́ра;

~ныя ўласці́васці цел — физи́ческие сво́йства тел;

~ная пра́ца — физи́ческий труд;

~ная геагра́фія — физи́ческая геогра́фия;

~ная распра́ва — физи́ческая распра́ва;

~ная асо́ба — юр. физи́ческое лицо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

заня́так м

1. (праца, справа) Beschäftigung f -, Tätigkeit f -;

па бо́чны заня́так Nébenbeschäftigung f;

без пэ́ўных заня́ткаў beschäftigungslos;

3. мн заняткі (вучэбныя, ўрокі) Únterricht m -(e)s; Léhrveranstaltungen pl (у ВНУ);

4. вайск Übung f -, -en;

страявы́я заня́ткі Exerzíerausbildung f -;

палявы́я заня́ткі Geländeausbildung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

studium

studi|um

н.

1. ~a мн. навучанне; вучоба ў вышэйшых навучальных установах;

skończyć ~a — закончыць вышэйшую навучальную ўстанову;

~a rolnicze — вучоба ў сельскагаспадарчай навучальнай установе;

program ~ów — праграма навучання;

~a zaoczne — завочнае навучанне;

2. часцей мн.~a — навуковае даследаванне; даследчая праца; cowymaga ~ów — што патрабуе даследавання;

prowadzić ~a nad czym — даследаваць што;

3. навуковая праца; дослед; манаграфія;

~um filozoficzne — навуковая праца па філасофіі;

4. студыя; курсы;

~um dla reżyserów — рэжысёрскія курсы;

5. маст. эскіз, накід, эцюд;

~um akwarelowe — акварэльны эцюд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

task

[tæsk]

зада́дзеная пра́ца, зада́ньне n.; абавя́зак -ку m.

v.t.

1) дава́ць зада́ньне; нагружа́ць пра́цай

2) абцяжа́рваць; напру́жваць

Lifting the heavy box tasked him beyond his strength — Падня́ць цяжку́ю скры́нку было́ яму́ не пад сі́лу

•

- take to task

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

akord, ~u

м.

1. муз. акорд;

fałszywy akord — фальшывы акорд;

brać ~y — браць акорды;

2. здзельная праца; здзельшчына;

pracować na akord — працаваць сумесна (разам; здзельна)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прыго́н перан. ’грамадскі лад, заснаваны на прыгонным праве; прыгонніцтва; дармавая прымусовая праца сялян на памешчыка ў часы прыгоннага права; паншчына; збор працаўнікоў, якіх прыгналі на паншчыну’ (Мік., Мядзв., Др.-Падб., Нас., Гарэц., Ласт., Байк. і Некр., Касп., ТСБМ, ЛА, 3), прыго́н, пріго́н ’прыгон, паншчына’ (клім., Бяльк.), прыго́н, прыгуо́н ’тс’ (Сл. ПЗБ), прыго́ншчына ’прыгонніцтва’ (Нік. Очерки), прыго́ннік ’прыгонны селянін; працаўнік, якога прыгналі на паншчыну; працаўнік, якога нанялі на пэўны тэрмін працаваць 2–3 дні ў тыдзень’ (Нас., Ласт., Байк. і Некр., Касп.), прыго́нка, прыго́нніца ’прыгонная сялянка; працаўніца, якую прыгналі на паншчыну’ (Нас.); параўн. з процілеглымі значэннямі: прыго́ннік ’памешчык, які карыстаўся прыгонным правам, меў прыгонных сялян; рэакцыянер’ (ТСБМ), прыго́ншчык ’той, хто прыганяе або назірае за працай на паншчыне, падганяе да працы’ (Нас., Байк. і Некр.). Ст.-бел. пригнати, пригоняти, пригнатися, пригонатаи ’наглядчык’ (Сл. Скарыны). Да прыганя́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)