невядомы, ✂.

  1. Такі, якога не ведаюць, аб якім няма звестак; незнаёмы.

    • Н. востраў.
    • Ураўненне з адным невядомым (наз.).

  2. Які не карыстаецца вялікай папулярнасцю; малавядомы.

    • Н. аўтар.

  3. Нязведаны, не перажыты раней.

    • Невядомае пачуццё.

  4. Незнаёмы, незнаёмая.

    • Прыходзіў невядомы (наз.).
    • Труп невядомага (наз.).

  5. Аб чым-н. нязведаным.

    • Крок у невядомае (наз.).

|| наз. невядомасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прыхіліцца, ✂; зак.

  1. Нахіліцца, нагнуцца трохі ўніз.

    • Галіны прыхіліліся да зямлі.

  2. да каго-чаго. Шчыльна наблізіцца да чаго-н., прыпасці да каго-н.

    • Дзіця прыхілілася да бацькі.

  3. перан., да каго. Знайсці спагаду ў каго-н., адчуць прыхільнасць да каго-н.

    • Няма ёй да каго п.

|| незак. прыхіляцца, ✂ і прыхільвацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Валы́ніцца ’валэндацца, займацца, цягнуць час’ (КТС): «мне няма калі з табой валыніцца». Да валыніць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыхілі́цца, -хілю́ся, -хі́лішся, -хі́ліцца; зак.

1. Нахіліцца, нагнуцца трохі ўніз. Дрэвы прыхіліліся да зямлі.

2. да каго-чаго. Шчыльна наблізіцца да чаго-н., прыпасці да каго-н. Дзіця прыхілілася да бацькі.

3. перан., да каго. Знайсці спагаду ў каго-н., адчуць прыхільнасць да каго-н. Няма ёй да каго п.

|| незак. прыхіля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца і прыхі́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

знасі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., зно́сіцца; зак.

Стаць непрыгодным ад доўгай носкі ці работы. Боты знасіліся. Поршні знасіліся. Арганізм знасіўся (перан.: дачасна састарыўся, аслабеў).

|| незак. зно́швацца, -аецца.

|| наз. знос, -у, м. і зно́шванне, -я, н. Знос аўтапакрышак. Няма зносу чаму-н. або не ведае зносу што-н. (доўга не зношваецца; разм.). Працаваць на знос (перан.). Зношванне арганізма (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

грош, гро́ша, мн. гро́шы, -аў, м.

1. Дробная медная манета ў царскай Расіі. Хай грошай ні гроша, абы слава хароша (прыказка). Ні гроша няма.

2. Разменная дробная манета ў некаторых еўрапейскіх краінах.

◊

Ні ў грош не ставіць каго-, што-н. — зусім не цаніць, не лічыцца з кім-, чым-н.

Устаўляць (уставіць) свае тры грошы (разм., неадабр.) — умешвацца ў чужыя справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

féststehen

* аддз. vi быць вы́значаным, быць безумо́ўным

es steht fest, dass... — няма́ сумне́нняў [несумне́нна], што...

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

níemand

pron indef ніхто́

es ist ~ da — (тут) ніко́га няма́

~ ánders als… — ніхто́ і́ншы як…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Bedürfnis

n -ses, -se патрэ́ба; неабхо́днасць

es liegt kein ~ hierfür vor — у гэ́тым няма́ патрэ́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ана́лы, ‑аў; адз. няма.

Запісы гістарычных падзей у храналагічным парадку (у старажытных краінах і ў час сярэдневякоўя на Захадзе). // Наогул запісы.

[Лац. annales.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)