лічыльнікі, ‑аў; адз. няма.

Прылада ў выглядзе чатырохвугольнай рамы з нанізанымі на папярочныя металічныя пруткі рухомымі костачкамі, якая служыць для арыфметычных падлікаў. Канторскія лічыльнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)