задзеравяне́лы і задзервяне́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які стаў цвёрдым, як дрэва; адзеравянелы. // Які страціў адчувальнасць; анямелы. Задзеравянелая нага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дуплі́сты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дуплаваты. Дуплістае дрэва. □ Многа тут .. [шпакоў] у дуплістых таўшчэзных таполях і ліпах. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фі́гавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фігі ​2 (у 1 знач.). Фігавае дрэва.

•••

Фігавы лісток гл. лісток.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флёрдара́нж, ‑у, м.

Белыя кветкі памяранцавага дрэва або штучныя кветкі такога ж выгляду, якімі прыбіраюць маладую да шлюбу.

[Фр. fleur d'orange.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шмяк, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца паводле знач. дзеясл. шмякаць — шмякнуць і шмякацца — шмякнуцца. Шмяк з дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Máulbeerbaum

m -(e)s, -bäume бат. ту́тавае дрэ́ва, шаўко́ўніца, мо́рва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

stóckig

a за́тхлы, гнілы́, заплясне́лы

~es Holz — дрэ́ва, пашко́джанае грыбко́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дачаса́ць​II (дрэва, камень і г. д.) ábstemmen vt, gänzlich beháuen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ка́рлікавы Zwerg -; klein;

ка́рлікавае дрэ́ва бат Zwérgbaum m -(e)s, -bäume

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

отру́б (дерева) во́друб, -ба м.;

толщина́ де́рева измеря́ется попере́чником в отру́бе таўшчыня́ дрэ́ва вымяра́ецца папярэ́чнікам у во́друбе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)