Гірда́ць ’шапялявіць’, ге́рдаць ’гаварыць невыразна’ (Жд. 2). Няясна
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Набайсі́ць ’нагаварыць’ (ТС). Да байсіць ’гаварыць, абгаворваць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Жвя́нькаць ’надакучаць размовамі, ляніва гаварыць’, жве́нькаць ’пляткарыць, балбатаць’ (маг., Бяльк., Юрч., Яўс.), жвянь, жвяньк ’выклічнік пра надакучлівыя размовы’ (мсцісл., Нар. лекс., 175). Чэш. žvaniti ’многа і неразумна гаварыць’, в.-луж. žwamlić ’гаварыць дурасці’, žwjeńkać ’жаваць з цяжкасцю’, н.-луж. žwankliś ’перажоўваць, балбатаць’, славен. žvenkati ’звінець’. Відаць, вынік узаемадзеяння шэрагу асноў, прадстаўленне ў словах жаваць (гл.), звінець (гл.), а магчыма, і гаварыць (гл.) з чаргаваннем галоснага. Магчыма трактаваць першасным *žьv‑e/a‑ ’жаваць’ з эмацыянальным інфіксам ‑н‑ (калі не пад уплывам звенькаць і да т. п.) і суфіксам ‑ka‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пляўду́ра ’плявузгала’, пляўдурыць ’гаварыць пустое’ (міёр., З нар. сл.: Нар. лекс.). Балтызм, параўн. літ. pliaupti, pliaukšti ’вярзці лухту, абы-што гаварыць’ і суф. ‑d‑а з непахвальным значэннем, да якога пазней далучыўся суф. ‑ур‑а.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. каго. Аклікаць, зваць. — Цімох! Кірыла! — нарэшце гукае .. [дзед Мірон]. — Падыйдзіце .. сюды! Даніленка. Ля варот яго хтосьці паклікаў. Павярнуўшы галаву і ўбачыўшы таго, хто яго гукаў, Мікола сумеўся. Сіняўскі.
2. Гучна гаварыць, крычаць. — Паехалі! — гукае шафёр. Ракітны. На двары гулі машыны, і на кагосьці ўсё гукала дзяжурная: — Ну, толькі звязі маю хустку! Адамчык.
3. Абл. Гаварыць, размаўляць. Ля клуба стукаў рухавік. Дзяўчаты гукалі ў халоднай і ядранай маладой начы. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трапа́цца, траплюся, трэплешся, трэплецца; незак.
1. Разм. Гаварыць лухту, бязглуздзіца, няпраўду; гаварыць несупынна. [Хрысціна:] — А Мікола Шугалей, з Русакоў, дык той усю дарогу трэплецца. Аж моташна бывае. Асіпенка. [Шумейка:] Таварыш капельмайстар! Наталля Мікалаеўна танцаваць хоча. [Наталля:] Годзе вам трапацца. Крапіва. // Расказваць што‑н., прагаворвацца аб чым‑н. [Юрка:] — Косця, Аня прынесла твой ліст у дзесяты пакой, стала на табурэт і ўсім прачытала... Потым чытала Верцы. Трэплецца ўсім... Карпюк.
2. Зал. да трапаць (у 1, 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gusto [ˈgʌstəʊ] n. энтузія́зм; эне́ргія;
with gusto з вялі́кім задавальне́ннем; энергі́чна;
eat with gusto е́сці з апеты́там;
speak with gusto гавары́ць го́рача/з энтузія́змам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
pointless [ˈpɔɪntləs] adj. бяссэ́нсавы; бязмэ́тны;
It’s pointless talking about it. Няма сэнсу гаварыць пра гэта;
Life just seemed so pointless. Жыццё здавалася зусім бяссэнсавым.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
quaver2 [ˈkweɪvə] v.
1. дрыжа́ць, вібры́раваць; гавары́ць дрыго́ткім го́ласам;
She quavered out her little song. Дрыжачым голасам яна выканала песеньку.
2. выво́дзіць трэ́лі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
taunt2 [tɔ:nt] v.
1. гавары́ць з’е́дліва, падко́лваць, падпуска́ць шпі́лькі
2. зласлі́ва папрака́ць, кі́даць папро́кі;
taunt smb. with cowardice абвінава́чваць каго́-н. у баязлі́васці
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)