апра́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Набыць выгляд чыстага, здаровага чалавека; абмыцца.

2. Паздаравець, паправіцца. [Жанчына] больш як год хавала [Івана] ў сваёй хаце, пакуль ён не апратаўся і не пайшоў у партызаны. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

troubled [ˈtrʌbld] adj. неспако́йны, трыво́жны;

a troubled look заклапо́чаны вы́гляд;

We live in troubled times. Мы жывем у неспакойны час.

♦

fish in troubled waters лаві́ць ры́бу ў каламу́тнай вадзе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ГІПЕ́РБАЛА,

цэнтральная крывая 2-га парадку; адно з канічных сячэнняў, уяўляе сабой мноства пунктаў плоскасці, рознасць адлегласцей ад якіх да двух пэўных пунктаў (фокусаў гіпербалы) пастаянная (па модулі). Кананічнае ўраўненне гіпербалы ў прамавугольнай сістэме каардынат: x​2/a​2 - y​2/b​2 = 1, дзе a, b — даўжыні паўвосяў, b​2 = c​2 - a​2, c — фокусная адлегласць гіпербалы (гл. Аналітычная геаметрыя). Мае 2 бясконцыя галіны, сіметрычныя адносна гал. восяў Ox і Oy (сапраўднай, ці факальнай, і ўяўнай); 2 асімптоты y = ±bx/a. Пры a = b гіпербала наз. раўнабочнай і яе ўраўненне мае выгляд x​2 - y​2 = a​2; яе асімптоты ўзаемна перпендыкулярныя, і калі іх прыняць за восі каардынат, то ўраўненне набудзе выгляд xy = a​2/2 (графік адваротнай прапарцыянальнасці).

т. 5, с. 255

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

udawać

udawa|ć

незак.

1. пераймаць;

~ć czyje ruchy — пераймаць чые рухі;

2. прыкідвацца; удаваць; рабіць выгляд;

~ł, że śpi — ён удаваў (рабіў выгляд), што спіць;

~ła, że mnie nie zna — яна рабіла выгляд, што мяне не ведае;

~ć Greka — прыкідвацца дурнем;

~ć przyjaciela — прыкідвацца сябрам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Апра́ва ’рамка, аклад абраза; пераплёт кніжкі’. Рус. оправа ’рамка, аклад’, укр. оправа ’пераплёт; рамка, аклад’, польск. oprawa ’пераплёт, рамка’. Да апраўляць ’апрацоўваць, прыводзіць у адпаведны выгляд’, адкуль і ’ўстаўляць у аправу’. Значэнні ’рамка’ і ’аправа абраза’ адносна новыя з больш старога аправа ’рамка’. Ст.-бел. оправа ’паправа, наладка’ (магчыма, з чэшскай, сустракаецца ў Скарыны, хаця вядома і ў старапольскай); ’дакумент на права карыстання маёмасцю’ і ’маёмасць, запісаная на чыёсьці імя’ (Юрэвіч–Яновіч, Бел. мова, 97), звязана са старапольскім значэннем дзеяслова oprawić ’забяспечыць’, ст.-бел. оправити ’ўнагародзіць’ (Гарб.). Семантычны пераход у дзеяслове, магчыма, такі: ’паправіць, прывесці ў адпаведны выгляд, зрабіць аправу’ і ’паправіць (матэрыяльнае становішча), запісаць маёмасць, узнагародзіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

look​1 [lʊk] n.

1. по́зірк;

have/take a look кі́нуць по́зірк, зірну́ць;

Have a look at that! Паглядзі на гэта!;

take a good look паглядзе́ць ува́жліва, угле́дзецца;

have/take a look (a)round агле́дзецца; агле́дзець (усё ў пэўным месцы);

a dirty look непрыя́зны по́зірк

2. вы́гляд;

She had a tired look. У яе быў стомлены выгляд.

3. pl. looks зне́шняе/во́нкавае аблі́чча;

good looks прыгажо́сць, прыва́бнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

show​1 [ʃəʊ] n.

1. спекта́кль; відо́вішча, шо́у

2. пака́з, дэманстра́цыя, выста́ва;

a flower show выста́ва кве́так;

be on show быць вы́стаўленым, пака́заным

3. вы́гляд;

make a show of sym pathy рабі́ць вы́гляд, бы́ццам спачува́еш;

put up a good show до́бра сябе́ паказа́ць (у якой-н. справе);

It’s just all show. Гэта адна паказуха.

♦

for show для зне́шняга эфе́кту;

a show of hands галасава́нне шля́хам узня́цця рук

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жані́х, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Мужчына, які мае нявесту; будучы муж нявесты.

Пазнаёміцца з жаніхом сяброўкі.

2. Мужчына, які ўступае ў шлюб, у час шлюбнай цырымоніі і ўрачыстасці.

Павіншаваць жаніха з нявестай.

3. Халасты мужчына, які мае намер жаніцца.

|| ласк. жанішо́к, -шка́, мн. -шкі́, -шко́ў, м.

|| прым. жаніхо́ўскі, -ая, -ае (разм.).

Ж. выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зне́шні, -яя, -яе.

1. Які знаходзіцца звонку, за межамі чаго-н.

З. выгляд.

Знешняе асяроддзе.

2. Які праяўляецца толькі з вонкавага боку і не адпавядае ўнутранаму стану.

З. спакой.

Знешне (прысл.) ён быў задаволены.

3. перан. Павярхоўны, пазбаўлены глыбіні, унутранага зместу.

З. бляск.

4. Які адносіцца да зносін з замежнымі дзяржавамі.

Знешняя палітыка.

З. гандаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

урачы́сты, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да ўрачыстасці (у 2 знач.), звязаны з урачыстасцямі, які суправаджаецца ўрачыстасцю.

У. дзень.

У. парад войск.

Урачыстае пасяджэнне.

2. Важны, знамянальны; які вызначаецца велічнасцю; сур’ёзны.

Урачыстая хвіліна развітання.

У. голас.

У. выгляд.

3. Надзвычай важны па значэнні, змесце.

Урачыстая клятва.

Урачыстыя словы прысягі.

|| наз. урачы́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)