наце́рці, натру́, натрэ́ш, натрэ́; натро́м, натраце́, натру́ць; нацёр, -це́рла; натры́; нацёрты; зак.
1. каго-што. Намазваючы, змазваючы (вадкасцю, маззю і пад.), расцерці.
Н. спіну.
2. што. Начысціць да глянцу, уціраючы што-н. (фарбу, воск і пад.).
Н. паркет.
3. што. Пашкодзіць, прычыніць боль трэннем, пакінуць след ад трэння.
Н. нагу.
4. чаго. Надрабніць на тарцы ў якой-н. колькасці.
Н. бульбы.
5. чаго. Нарыхтаваць у якой-н. колькасці, ачышчаючы ціскам, трэннем ад цвёрдых частачак (пра лён, каноплі і пад.).
|| незак. націра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| звар. наце́рціся, натру́ся, натрэ́шся, натрэ́цца; натро́мся, натраце́ся, натру́цца; нацёрся, -це́рлася; натры́ся (да 1 знач.); незак. націра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца (да 1 знач.).
|| наз. націра́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).