тыта́ністы, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сваім саставе тытан ​2. Тытаністы жалязняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэакраты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэакратыі, з’яўляецца тэакратыяй. Тэакратычная манархія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлуры́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Зямны, які мае адносіны да Зямлі. Тэлурычныя токі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэ́мперны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэмперы; выкананы тэмперай. Тэмперны жывапіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэтра́эдр, ‑а, м.

Спец. Правільны чатырохграннік, кожная грань якога мае форму трохвугольніка.

[Грэч. tetráedron ад tetra — у складаных словах — чатыры і hédra — аснова.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ука́зны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да ўказа. // Падпісаны, устаноўлены ўказам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ультыматы́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае характар ультыматуму; катэгарычны. Ультыматыўнае патрабаванне. Ультыматыўны тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

унанга́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да унанганаў, які належыць, уласцівы ім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упра́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да управы ​2 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упраша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які выражае просьбу, мае ў сабе просьбу. Упрашальны тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)