Verbum

зало́нь

1. Заліў ракі (Маг. губ. вед., 1854, № 45, 805).

2. Месца на сенажатным лузе, якое заліваецца вадой (Нас.).

запла́ў Месца за багністым плавам (Сал.).

□ ур. Запла́ў (поле) каля в. Кульшычы Слаўг., ур. Заплаў каля в. Яскавічы Сал.

згон

1. Паша, лог на праходным месцы (Слаўг.).

2. Месца, паша, дзе пасецца ўся жывёла вёскі (Слаўг., Чав., Чэр.).

з'е́ддзе Засеянае або лугавое месца, страўленае жывёлай ці птушкамі; збой (Нас., Слаўг.). Тое ж аб'е́ддзе (Слаўг.), з'едзь, з'е́дзішча (Нас.).

змяі́ннік Месца, дзе вядзецца многа змей (Слаўг.). Тое ж пужоў, гадаўні́к (Слаўг.).

□ ур. Змяіннік (поле) каля в. Чарнякоўка Слаўг.

крыжава́нне Месца перасячэння дарог (Уш.). Тое ж крыжоўка (Вор., Паст., Сен. Касп.), крыжава́я дарога (Сал., Слаўг.).

□ в. Крыжоўка Мін.

муль Месца на балоце, дзе ўтвараецца цячэнне вады пры змяненні яе ўзроўню (Палессе Талст.). Тое ж муля́ка (Палессе Талст.).

ніз

1. Нізкае месца каля асновы гары; дол; падгор'е (БРС).

2. Мясцовасць у ніжняй частцы цячэння ракі (Слаўг., Стол.).

падпя́тнішча Месца, якое знаходзіцца недалёка ад вугла поля з каморніцкім капцом (Сал.).

□ ур. Падпятнішча (поле) каля в. Яскавічы Сал.

пад'я́м'е Месца каля ямы, капальні, глінішча (Стол.); пад пагоркам з укапаным плавільным горнам (Арш.). Тое ж пад'я́мічча, пад'я́мнічча (Слаўг.).