whole2 [həʊl] adj.
1. уве́сь, цэ́лы;
the whole day уве́сь дзень
2. цэ́лы; непашко́джаны;
whole milk неразве́дзенае малако́
♦
the whole lot (of) infml мно́ства, ку́ча (чаго-н.);
go the whole hog даво́дзіць да канца́; ісці́ на ўсё;
swallow smth. whole згадзі́цца з чым-н. не ду́маючы; прыня́ць што-н. на ве́ру
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
scoop1 [sku:p] n.
1. шу́флік, лы́жачка (для цукру, мукі і да т.п.); чарпачо́к (для вадкасці);
med. лы́жачка, ко́ўшык
2. чэ́рпанне, зачэ́рпванне;
in/at one scoop, with a scoop адны́м ма́хам; за адзі́н раз; адны́м захо́дам
3. the scoop AmE, infml сенсацы́йная навіна́ (якая з’явілася ў якой-н. газеце раней, чым у іншых)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
аргані́чны
(гр. organikos)
1) які належыць да жывёльнага або расліннага свету;
2) які ўтварыўся ў выніку разлажэння жывёльных і раслінных арганізмаў (напр. а-ыя рэчывы);
3) які займаецца вывучэннем прадуктаў разлажэння жывых арганізмаў (напр. а-ая хімія);
4) абумоўлены самой сутнасцю чаго-н., непарыўна звязаны з чым-н.;
5) перан. унутрана ўласцівы каму-н. (напр. а-ая патрэбнасць).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
арыентава́ць
(фр. orienter, ад лац oriens, -ntis = усход)
1) даваць магчымасць вызначыць сваё месцазнаходжанне або напрамак руху (напр. а. карабель у моры);
2) перан. памагаць каму-н. разабрацца ў якіх-н. пытаннях (напр. а. у праблемах навукі);
3) перан. ставіць перад кім-н., чым-н. пэўную мэту, указваць на кірунак далейшай дзейнасці (напр. а. на выкарыстанне мясцовых рэсурсаў).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
грунт
(польск. grunt, ад с.-в.-ням. grunt)
1) верхні пласт зямлі, глеба;
2) зямная паверхня наогул (напр. цвёрды г., пясчаны г.);
3) дно вадаёма (донны г.);
4) слой рэчыва, які наносіцца на палатно будучай карціны для надання паверхні гладкасці, патрэбнага колеру і інш.;
5) перан. тое галоўнае, на чым засноўваецца што-н. (траціць г. пад нагамі).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
about
[əˈbaʊt]
1.
prep.
1) пра каго́-што; аб кім-чым
a book about Belarus — кні́га пра Белару́сь
We talked about you — Мы гавары́лі пра цябе́
2) каля́, ля чаго́
Come about three o’clock — Прыйдзі́ каля́ трэ́цяй гадзі́ны
3) наво́кал чаго́
a fence about the garden — плот наво́кал гаро́ду
4) пры кім-чым
5) па кім-чым
children’s toys scattered about the room — дзіця́чыя ца́цкі параскіда́ныя па пако́і
The dog ran about the yard — Саба́ка бе́гаў па двары́
2.
adv.
1) блізу́; больш-менш
The bottle is about empty — Пля́шка блізу́ пуста́я
He is about my size — Ён больш-менш майго́ ро́сту
2) наво́кал, наўко́ла
to look about — разгляда́цца наўко́ла
to turn about — завярну́цца наза́д
3) зь ме́сца на ме́сца; туды́-сюды́
to shuffle papers about on a desk — перакіда́ць зь ме́сца на ме́сца папе́ры на стале́
4) у адваро́тным кіру́нку
to face about — абярну́цца за́дам
•
- about to
- up and about
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
за́ткала, ‑а, н.
Разм. Тое, чым затыкаюць якую‑н. адтуліну; затычка. Побач ляжала Шпурава біклага.., але без заткала. Чыгрынаў. Хата новая, аканіцы фарбаваныя, а замест шыбы — заткала. Рылько. // Уст. Скрутак з ануч, пакулля, якім затыкалі комін, пячную трубу (калі не было яшчэ юшак). Бегучы да дзвярэй, [Мікола] вырваў з коміна заткала і выскачыў на двор. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
захо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да захавацца.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знаходзіцца, змяшчацца дзе‑н., у чым‑н. Да 1941 года чучала.. [зубра] захоўвалася ў заалагічным музеі ў Белавежы. В. Вольскі. Частка.. [ранніх твораў Бядулі] не друкавалася і захоўваецца ў рукапісным аддзеле цэнтральнай бібліятэкі Акадэміі навук Літоўскай ССР. Каваленка.
3. Зал. да захоўваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
звя́заны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад звязаць. // Які цягне за сабой што‑н., абумоўлівае што‑н. Работа рэвізора звязана з раз’ездамі.
2. у знач. прым. Пазбаўлены свабоды, лёгкасці, натуральнасці. Звязаныя рухі.
3. у знач. прым. Злучаны з чым‑н., не свабодны. Звязаны азот. Звязаны кісларод. // Які знаходзіцца ў скрытым, патэнцыяльным стане. Звязаная энергія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здо́ба, ‑ы, ж.
1. Прыправа ў цеста (масла, яйцы, малако і пад.). Дабавіць здобы ў цеста.
2. зб. Булкі са здобнага цеста. Усталі нявесткі З кляновага ўслону, Пшанічную здобу Прынеслі з паклонам. Броўка. За касой паходзіш, і ў дастатку Апетыту — хоць вала нясі. Нават чэрствы хлеб усухамятку Лепш, чым здобу на мяду, з’ясі. Ляпёшкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)