цудадзей, ‑я,
Вялікі майстар сваёй справы; той, хто ўмела, па-мастацку валодае чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цудадзей, ‑я,
Вялікі майстар сваёй справы; той, хто ўмела, па-мастацку валодае чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)