Verbum

grudge​² [grʌdʒ] v.

1. дава́ць, рабі́ць ве́льмі неахво́тна; шкадава́ць, скупі́цца;

I grudge paying so much. Мне шкада плаціць так шмат.

2. : grudge smb. smth. зайздро́сціць ка́му-н. у чым-н.;

I don’t grudge him his success. Я не зайздрошчу яго поспеху.