сен-сімані́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сен-сіманіста, сен-сіманізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

серпападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд сярпа. Серпападобныя крылы. Серпападобныя струкі фасолі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сібіля́нтны, ‑ая, ‑ае.

У фанетыцы — які мае адносіны да сібілянта. Сібілянтныя гукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіву́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сівуча, належыць яму. Сівучая шкура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіза́левы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да сізалю, выраблены з сізалю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сімвалісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сімвалістыкі. Сімвалістычныя вершы. Сімвалістычныя вобразы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

складкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа складак, зроблены ў складку. Складкаваты матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скле́павы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да склепа. Склепавы пах. Склепавае акенца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скло́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да склону. Склонавыя канчаткі. Склонавыя формы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сліма́цкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да слімака (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)