...тэка, ‑і, ж.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая азначае памяшканне, сховішча для таго, аб чым гаворыцца ў першай частцы слова, напрыклад: бібліятэка, картатэка, фільматэка.

[Грэч. thēkē — ёмішча, скрынка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

формаўтварэ́нне, ‑я, н.

1. Утварэнне, з’яўленне новых форм. Формаўтварэнне раслін. Працэсы формаўтварэння.

2. Утварэнне граматычных форм аднаго і таго ж слова; словазмяненне. Разгляд формаўтварэння слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уе́хаць разм

1. éinfahren* vi (s); hinéinfahren* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heréinfahren* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць); hinéinreiten* vi (s) (вярхом);

уе́хаць у двор in den Hof éinfahren*;

2. (пасяліцца) éinziehen* vi (s);

уе́хаць у кватэ́ру in éine Wóhnung éinziehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

каб​I злучн

1. (пасля дзеясловаў жадання, пабуджэння) dass (перадаецца тс праз канструкцыю inf + zu);

я хачу, каб ён прыйшо́ў ich will, dass er kommt;

2. (для таго, каб) damít, um … zu;

каб вы не забыліся damít Sie nicht vergéssen;

заме́ст таго́, каб án(statt) (zu + inf)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зла́зіць

1. (спусціцца адкуль-н) hinúnterklettern vi (s), hinúntersteigen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); herúnterklettern vi (s), herúntersteigen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць);

2. (выйсці – пра пасажыра) áussteigen* vi (s);

3. (пра скуру, фарбу) ábgehen* vi (s), ábfallen* vi (s) (адваліцца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Гальні́к ’дзяркач’ (Нас., Бяльк.). Відавочна, таго ж паходжання, што і гале́нь ’тс’ (гл.), г. зн. звязана са словам голы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гарні́за ’ўзор у шалёўцы’ (Сцяшк.). Таго ж паходжання, што і гарніз, карніз (да апошняга гл. апісанне семантыкі ў Сцяшк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сверса́дла (сверса́дло) ‘люстэрка’ (Сл. Брэс.). З польск. zwierciadło ‘тс’, параўн. укр. свіча́до ‘тс’ таго ж паходжання (ЕСУМ, 5, 198).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гомаалелі́зм

(ад гома- + алелізм)

існаванне гена ў дзвюх або больш формах (алелях), што ўяўляюць сабой відазмяненні аднаго і таго ж яго ўчастка (параўн. гетэраалелізм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

празенхі́ма

(ад гр. pros = звыш таго + -энхіма)

тканка раслін, якая складаецца з падоўжаных, завостраных на канцах, часам з патоўшчанымі сценкамі клетак, напр. валакно лёну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)