Акале́ць ’моцна змерзнуць, памерці’ (БРС, Янк. Мат., Гарэц., Касп.), акалелы. Гл. калець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сцы́знуць ’моцна змерзнуць’ (Растарг.). Відаць, да зызнуць (гл.) з распадабненнем пачатковых зычных.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзе́ючы hándelnd; funktioníerend; wírkend; gültig, wírksam (закон);

мо́цна дзе́ючыя сро́дкі dúrchschlagende [stark wírkende] Míttel;

дзе́ючая а́рмія Éinsatzarmee f -, -n;

дзе́ючая сі́ла wírkende Kraft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

blare​2 [bleə] v.

1. рэ́зка гуча́ць;

blare (out) a war ning папярэ́дзіць аўтамабі́льным сігна́лам

2. мо́цна крыча́ць; раўці́, гарла́ніць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

clench [klentʃ] v.

1. сціска́ць;

clench one’s fists сціска́ць кулакі́;

clench one’s jaws/teeth сціска́ць скі́віцы/зу́бы

2. мо́цна трыма́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wail​1 [weɪl] n. ля́мант; мо́цны плач, скавыта́нне;

a wail of grief го́ркі плач;

burst into loud wails мо́цна распла́кацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

натрэ́сці сов., в разн. знач. натрясти́;

н. я́блыкаў — натрясти́ я́блок;

н. кро́шак — натрясти́ кро́шек;

за даро́гу мяне́ мо́цна ~сла — за доро́гу меня́ си́льно натрясло́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маро́зіць, ‑рожу, ‑розіш, ‑розіць; незак.

1. каго-што. Моцна ахалоджваць; прымушалі, мерзнуць, зябнуць. Вада марозіла рукі так, што аж дубянелі кончыкі пальцаў. «Звязда». // Нішчыць холадам, марозам. Марозіць прусакоў.

2. што. Замарожваць што‑н., каб захаваць надалей. Марозіць яблыкі.

3. безас. Пра марозную, халодную пагоду. Хоць снегу ўжо не было, але марозіла моцна. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смярдзе́ць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак.

Вылучаць смурод, дрэнна пахнуць. Моцна смярдзеў тлеючы торф. Машара. / у безас. ужыв. Моцна смярдзела сажай, пылам і яшчэ нечым нежылым і брыдкім. Быкаў. Ва ўсім доме смярдзела нечым кіслым і гнілым. Чарнышэвіч. // Быць насычаным чым‑н., прапахнуць чым‑н. Цемнаваты калідор смярдзеў дымам і якімсьці кіслым пахам. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пасхаро́тваць ’паламаць’ (карэліц., Шатал.). Славен. hfdati ’грызці, моцна біць’, ’есці с хрустам’, серб.-харв. лікск. rdati ’тс’, ’сварыць’, дуброўніцк. hrdati ’біць, моцна грукаць’. Узыходзяць да прасл. skwditi/skorditi, роднаснымі да якіх з’яўляюцца літ. skardўti ’разгрызаць’, ’разрываць’, ’таўчы’, лат. skärdtt ’драбіць, таўчы’ (Трубачоў, 8, 147).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)