Verbum

увагну́ты, -ая, -ае.

Які мае дугападобную паверхню з угінам унутр; проціл. выпуклы.

Увагнутае люстра.

|| наз. увагну́тасць, -і, ж.

цо́тны, -ая, -ае.

Лік, які пры дзяленні на два не мае астатку; кратны двум.

|| наз. цо́тнасць, -і, ж.

цукра...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да цукру, напр.: цукравытворчасць, цукровабурачны, цукраметр, цукразніжальны.

цы́ркульны, -ая, -ае.

1. гл. цыркуль.

2. Які мае форму акружнасці або часткі акружнасці, кругападобны (спец.).

Цыркульная зала.

шатро́вы, -ая, -ае.

1. гл. шацёр.

2. Які мае форму шатра (у 2 знач.).

Ш. купал.

Шатровая званіца.

шчака́сты, -ая, -ае (разм.).

Які мае тоўстыя, пульхныя шчокі (у 1 знач.).

Ш. хлопец.

|| наз. шчака́стасць, -і, ж.

эбе́навы, -ая, -ае.

Які мае адносіны да эбена; зроблены з эбену.

Эбенавая статуэтка.

Эбенавая дошка.

Сямейства эбенавых (наз.).

экстрасэнсо́рны, -ая, -ае (спец.).

У парапсіхалогіі: які мае адносіны да форм звышадчувальнага, звышпачуццёвага ўспрыняцця.

|| наз. экстрасэнсо́рнасць, -і, ж.