пракатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго.

Падвергнуць катаванням на працягу якога‑н. часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праня́ньчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Няньчыць некаторы час. Праняньчыць дзіця ўвесь вечар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапаі́ць, ‑паю, ‑поіш, ‑поіць; зак., каго.

Паіць некаторы час. Прапаіць цяля паўгода малаком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аку́ць, акую, акуеш, акуе; акуём, акуяце; зак., каго-што.

Тое, што і акаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апазіцы́йнасць, ‑і, ж.

Адмоўныя адносіны да каго‑, чаго‑н., нязгода з чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аску́бці, аскубу, аскубеш, аскубе; аскубём, аскубяце; зак., каго-што.

Тое, што і абскубці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асмяя́ць, асмяю, асмяеш, асмяе; асмяём, асмеяце; зак., каго-што.

Тое, што і абсмяяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асо́баснасць, ‑і, ж.

Сукупнасць індывідуальных рыс, асаблівасцей, характэрных для каго‑н. як асобы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асцяба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Пабіць, абхвастаць (чым‑н. гнуткім, тонкім).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацяжа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; заг. ацяжар; зак., каго-што.

Тое, што і абцяжарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)