вы́няньчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Рупліва даглядаючы, выгадаваць. Ленку.. [бацька] сам выняньчыў. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)