accessory after the fact

уско́сны саўдзе́льнік (які хава́е злачы́нца або дапамага́е яму́ ўцячы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

quadrangle

[ˈkwɑ:dræŋgəl]

n.

1) чатырохку́тнік -а m.

2) чатырохку́тны двор або́ пляц, абкру́жаны дама́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

quern

[kwɜ:rn]

n.

1) жо́рны pl. only.

2) млыно́к для пе́рцу або́ і́ншых прыпра́ваў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

random

[ˈrændəm]

adj.

выпадко́вы, бяз пля́ну або́ наме́ру

random choice — выпадко́вы вы́бар

•

- at random

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

repulsion

[rɪˈpʌlʃən]

n.

1) вялі́кая няпры́язьнь, бры́дасьць або́ агі́да

2) адмо́ва f., адкіда́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

revelry

[ˈrevəlri]

n., pl. -ries

1) шу́мная, бу́йная весяло́сьць або́ заба́ва

2) вясёлая гуля́нка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

reversely

[rɪˈvɜ:rsli]

adv.

1) у адваро́тным кіру́нку або́ пара́дку

2) з друго́га бо́ку; наадваро́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sledge-hammer

[ˈsledʒ,hæmər]

1.

v.t.

біць мо́латам або́ як мо́латам

2.

adj.

мо́цны; зьнішча́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ву́зел¹, -зла́, мн. -злы́, -зло́ў, м.

1. Месца, дзе звязаны канцы чаго-н. або зацягнута пятля на чым-н.

Завязаць в. або вузлом.

В. на канаце.

Хусцінка на шыі завязана ў в.

Марскі в. (асобы спосаб завязвання тросаў у маракоў).

2. Месца перакрыжавання, стыку чаго-н. і пад. (ліній, магістралей, валокнаў і пад.).

Чыгуначны в.

В. дарог.

Тэлеграфны в.

Нервовы в.

В. супярэчнасцей (перан.).

3. Частка механізма або тэхнічнае ўстройства, якія ўяўляюць сабой складанае злучэнне дэталей, асобных частак (спец.).

Зборка вузлоў.

Санітарныя вузлы ў кватэрах (каналізацыя, водаправод і пад.).

4. Тое, што і клунак.

Звязаць рэчы ў в.

◊

Гордзіеў вузел (кніжн.) — пра заблытаныя абставіны, справы [па імені цара Гордзія, што завязаў вузел, які быў рассечаны Аляксандрам Македонскім].

Рассячы гордзіеў вузел (смела вырашыць цяжкае пытанне).

|| памянш. вузе́льчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 і 4 знач.).

|| прым. вузлавы́, -а́я, -о́е (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сам, само́га, м. сама́, само́й, ж.; само́, само́га, н.; мн. са́мі, самі́х, займ. азнач.

1. Ужыв., каб падкрэсліць, што хто-н. асабіста выконвае дзеянне або адчувае на сабе яго.

С. тата гнаў каня.

Такую навіну трэба паведаміць ёй самой.

2. Ужыв., каб падкрэсліць, што дзеянне выконваецца асобай або прадметам самастойна, без чыёй-н. дапамогі.

Сяляне самі ўправіліся са жнівом.

С. (сама, само, самі) па сабе (адвольна, незалежна ні ад кога). С. (сама, само, самі) сабе (адзін, адна, адно, без нікога).

3. Ужыв. для падкрэслівання важнасці, значнасці асобы або прадмета.

С. аграном прыехаў на поле.

4. У спалучэнні з назоўнікамі з якасным знач. падкрэсліваюць наяўнасць вышэйшай ступені якасці ў прадмеце.

Прагулкі на лыжах — гэта само здароўе.

◊

Сам не свой — аб стане разгубленасці, роспачы, адчаю, непакою.

Само сабой зразумела — не выклікае ніякага сумнення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)