недаразвіццё, ‑я, н.

Недастатковае развіццё, затрымка ў развіцці каго‑, чаго‑н. Недаразвіццё крылаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прастро́міць, ‑міць; зак., каго-што.

Абл. Пранізаць. Пякучы боль прастроміў усё цела. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

процідзе́йны, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць каго‑, чаго‑н.; які аказвае процідзеянне. Процідзейныя сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысялі́ць, ‑сялю, ‑селіш, ‑селіць; зак., каго-што.

Пасяліць дадаткова да раней паселеных; падсяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пані́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑плыць; зак., каго-што.

Знішчыць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папагрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Тое, што і папагрызці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папазва́ць, ‑заву, ‑завеш, ‑заве; ‑завём, ‑завяце; зак., каго.

Разм. Зваць, клікаць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папано́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папанасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папапрасі́ць, ‑прашу, ‑просіш, ‑просіць; зак., каго-што і чаго.

Разм. Прасіць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папарэ́заць, ‑рэжу, ‑рэжаш, ‑рэжа; зак., каго-што і чаго.

Разм. Рэзаць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)