аднасі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае магутнасць роўную адной конскай сіле. Аднасільны матор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адраджэ́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адраджэння. Адраджэнскі рух. Адраджэнскія ідэі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адэкало́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адэкалону, уласцівы адэкалону. Адэкалонны пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азо́цісты, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сабе азот. Азоцістая кіслага. Азоцістыя злучэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акіянаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да акіянаграфіі. Акіянаграфічнае вывучэнне антарктычных водаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акруго́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да акругі. Акруговы суд. Акруговая камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заса́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да засады. Засадны атрад. Засадная група.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заста́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да застаўкі. Заставачны малюнак. Заставачны арнамент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засто́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да застою. Застойная вада. Застойны быт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засцянко́вы, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да засценка ​2. Засцянковая шляхта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)