(п.-лац. abracadabra, ад гр. abrakos = абазначэнне бажаства + ст.-яўр. dabar = слова)
1) магічная формула, таямнічае слова, якому прыпісваецца цудадзейная сіла;
2) перан. бяссэнсавы, незразумелы набор слоў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
пра́ктыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
1. Матэрыяльная мэтанакіраваная дзейнасць людзей па прымяненні чаго-н. у жыцці; вопыт.
Не адрываць тэорыю ад практыкі.
П. — рухаючая сіла пазнання.
2. Прыёмы, навыкі, звычайныя спосабы якой-н. работы.
П. складання слоўнікаў.
3. Скарыстанне і замацаванне на справе ведаў, атрыманых тэарэтычным шляхам.
Педагагічная п. студэнтаў.
4. Работа, заняткі па спецыяльнасці як аснова вопыту, умення.
П. выхавання дзяцей.
Без практыкі цяжка авалодаць чужой мовай.
5. Пра работу ўрача (або юрыста) па сваёй спецыяльнасці (звычайна па-за ўстановай; уст.).
Урач з вялікай практыкай (з вялікай колькасцю пацыентаў). Адвакат са шматгадовай практыкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пере́тьнесов., прост., в разн. знач. пе́рці;
пере́ть напроло́м пе́рці напрало́м;
си́ла так и прёт из него́сі́ла так і прэ з яго́;
◊
пере́ть на рожо́н пе́рці на ражо́н;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АРХІМЕ́ДА ЗАКО́Н,
асноўны закон гідрастатыкі і аэрастатыкі, паводле якога на кожнае цела, апушчанае ў вадкасць (газ), дзейнічае выштурхная сіла, накіраваная ўверх, роўная па модулі вазе выціснутай гэтым целам вадкасці (газу) і прыкладзеная да цэнтра цяжару апушчанай у вадкасць (газ) часткі цела. Адкрыты ў 3 ст. да н.э.Архімедам. Архімеда закон — аснова тэорыі і практыкі плавання целаў. З яго ўлікам будуюцца аэрастаты, дырыжаблі, падводныя лодкі і інш.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГІПЕРСТЭ́Н
(ад гіпер... + грэч. sthenos сіла, моц),
мінерал з групы піраксенаў, сілікат магнію і двухвалентнага жалеза (Mg, Fe)2[Si2O6]. Прамежкавы член ізаморфнага рада энстатыт — гіперстэн. Крышталізуецца ў рамбічнай сінганіі. Крышталі прызматычныя, падоўжаныя. Агрэгаты зярністыя, суцэльныя масы. Колер цёмна-зялёны, карычневы, шэры, жаўтаваты. Бляск перламутравы. Цв. 5—6. Шчыльн. 3,4—3,5 г/см³. Пародаўтваральны мінерал ультраасноўных і асноўных магматычных парод. Знойдзены таксама ў каменных метэарытах.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
impetus
[ˈɪmpətəs]
n., pl. -tuses
1) імпэ́т, разго́н -у m.; пары́вістасьць f.
2) ру́хаючая сі́ла; пабуджэ́ньне n. штуршо́к -ка́m., сты́мул -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
volition
[voʊˈlɪʃən]
n.
1) хаце́ньне, жада́ньне n.; во́ля f.
He left of his own volition — Ён адыйшо́ў па сваёй во́лі
2) сі́ла во́лі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Платні́на ’якая-небудзь адна адзежына’, пласціна ’тс’ (ельск., клім., ЛА, 4), рус.дыял.платнина ’адзенне’. Першапачаткова ’палатняная адзежына’ — з *plaь‑п‑іп‑а < *р!а(‑ьn‑о > палатно (гл.).
◎ Платніна́ ’моц, сіла, дзябёласць’ (Ян.). З рус.плотный ’дзябёлы, тоўсты, сыты’ і суф. ‑ін‑а са значэннем ’характарыстыка асобы па названай прымеце’, параўн. ілюстрацыю: сын прыйшоў з арміі — док вышыла да платана!
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ágens
n -, Agénzi¦en i Agéntia
1) ру́хаючая сі́ла
2) філас. актыўны пача́так
3) хім. аге́нт, дзе́йнічаючы фа́ктар
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
siła
sił|a
ж.
1.сіла;
o własnej sile — без чужой дапамогі;
nad ~y — не пад сілу, вышэй сілы;
na ~ę разм. праз сілу;
~y wytwórcze эк. вытворчыя сілы;
~a nabywcza — пакупная здольнасць;
~a odśrodkowa — цэнтрабежная сіла;
~a pociągowa — сіла цягі;
~a przyciągania — сіла прыцягнення;
~y zbrojne — узброеныя сілы;
lądowe ~y — сухапутныя сілы;
~у morskie — ваенна-марскія сілы;
2. многа, багата, шмат;
w sile wieku — у росквіце; у зеніце;
~ą rzeczy — у выніку (з прычыны) выпадку;
~a złego na jednego прым. усе на аднаго
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)