sort1 [sɔ:t] n.
1. гату́нак, від, сорт; род, разра́д;
all sorts of people ро́зныя лю́дзі;
and all that sort of thing i г.д., i да т.п.;
of sorts : It tastes like tea of sorts. На смак гэта нешта падобнае да чаю;
What sort of man is he? Што ён за чалавек?
2. infml тып, суб’е́кт; франт; хло́пец;
He’s not a bad sort. Ён добры хлопец.
♦
be out of sorts быць не ў гумо́ры;
nothing of the sort нічо́га падо́бнага;
sort of infml як бы́ццам; не́йкім чы́нам; ні́бы;
He sort of hesitated. Ён нібыта завагаўся.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
suppose [səˈpəʊz] v.
1. меркава́ць, ду́маць, лічы́ць;
Yes, I suppose so. Я лічу так;
What do you suppose he means? Што, па-твойму, ён хоча сказаць?;
He is supposed to know it. Ён павінен гэта ведаць.
2. дапуска́ць, рабі́ць здага́дку, меркава́ць; But suppose it rains? Ну а калі пойдзе дождж?;
Suppose we go for a swim! Давай сходзім паплаваць!
♦
be supposed to do/be smth. патрабава́ць, мець на ўва́зе;
Am I supposed to come? Я павінен прыйсці?;
You’re not supposed to do it. Табе не трэба гэтага рабіць.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
use1 [ju:s] n.
1. ужыва́нне, карыста́нне, выкарыста́нне;
for general use для агу́льнага карыста́ння;
be in constant use карыста́цца ўве́сь час;
find a (new) use for smth знайсці́ (но́вае) скарыста́нне чаму́-н.
2. кары́сць; толк, сэнс; вы́гада; Іs there any use? Ці варта?;
be in use ужыва́цца, выкарысто́ўвацца;
come into use пача́ць ужыва́цца;
go out of use вы́йсці з ужы́тку;
make use of smth. выкарысто́ўваць што-н.
♦
be of no use быць бескары́сным;
Іt’s no use doing it. Няма сэнсу гэта рабіць;
You’re of no use. Aд цябе няма толку.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
visit2 [ˈvɪzɪt] v.
1. наве́дваць, адве́дваць; захо́дзіць (да каго-н.); хадзі́ць, е́здзіць, быва́ць;
visit foreign countries е́здзіць за мяжу́;
I hope to visit London. Я спадзяюся пабываць у Лондане;
go visiting хадзі́ць у го́сці;
I’m just visiting here. Я тут праездам;
visit (with) AmE гасці́ць, гасцява́ць; спыня́цца, часо́ва знахо́дзіцца (у каго-н.);
This is a place never visited by the sun. Гэта месца, куды ніколі не заглядвае сонца.
2. знаёміцца. агляда́ць;
visit a new housing project знаёміцца з но́вым будаўні́чым прае́ктам
3. AmE (with) пагавары́ць, пабала́каць (з кім-н.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
внуша́ть несов.
1. (вызывать) выкліка́ць; (возбуждать) абуджа́ць; (вселять) усяля́ць, пасяля́ць, надава́ць; (навевать) навява́ць; (лечить внушением) унуша́ць;
э́то внуша́ет мне отвраще́ние гэ́та выкліка́е (абуджа́е) у мяне́ агі́ду;
его́ вид внуша́ет мне опасе́ние за его́ здоро́вье яго́ вы́гляд выкліка́е ў мяне́ (пасяля́е ў мяне́, навява́е мне) бо́язь за яго́ здаро́ўе;
внуша́ть страх выкліка́ць страх;
2. (поучать) навуча́ць; угаво́рваць; (подговаривать) намаўля́ць; (убеждать) перако́нваць;
всегда́ внуша́л ему́, что необходи́мо занима́ться заўсёды ўгаво́рваў (перако́нваў) яго́, што трэ́ба займа́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
не́чегоII (незачем) нареч., разг. няма́ чаго́; не́чага; (не надо) не трэ́ба;
не́чего об э́том говори́ть няма́ чаго́ (не́чага, не трэ́ба) пра гэ́та гавары́ць;
э́тим не́чего шути́ть гэ́тым не трэ́ба (не́чага) жартава́ць;
да тут и ду́мать не́чего ды тут і ду́маць няма́ чаго́ (не́чага);
не́чего спеши́ть няма́ чаго́ (не́чага, не трэ́ба) спяша́цца;
◊
от не́чего де́лать ад няма́ чаго́ рабі́ць;
не́чего сказа́ть! што і каза́ць!, няма́ што і каза́ць!;
де́лать не́чего нічо́га не зро́біш.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
nos
м. нос;
chustka do ~a — насоўка, насатка;
mówić przez nos — гаварыць у нос;
mruczeć pod ~em — мармытаць сабе пад нос;
wodzić kogo za nos — вадзіць (каго) за нос;
spuścić nos na kwintę — звесіць нос;
zadzierać ~a — задзіраць нос;
zabrać co komu sprzed ~a — выхапіць што, у каго з-пад носа;
kręcić na co ~em — круціць на што носам;
mieć ~a — мець нюх;
dostać ~a — атрымаць наганяй;
mam tego po dziurki w ~ie — я сыты гэтым па горла;
mam to w ~ie — мяне гэта зусім не цікавіць; мне на гэта напляваць;
wścibiać nos — утыкаць нос (у што)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ile, ilu
колькі;
ile kwiatów? — колькі кветак?;
ile ich było? — колькі іх было?;
ile masz lat? — колькі табе год?;
ile czasu? — колькі часу?; як доўга?;
ile to kosztuje? — (разм. po ile to jest?) колькі гэта каштуе?;
bierz ile chcesz — бяры, колькі хочаш (пажадаеш);
o ile — наколькі;
ile (ilu) ludzi! — колькі народу!; а людзей!; а народу!;
ile możności — наколькі гэта магчыма;
ile sił — што ёсць сілы;
ile tchu — што духу;
o ile się nie mylę — калі я не памыляюся;
o ile wiem (pamiętam) — наколькі я ведаю (памятаю);
o tyle ... o ile — паколькі ... пастолькі;
nie tyle mądry, ile sprytny — не так разумны, як кемлівы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pan
м.
1. спадар; пан;
pan Kowalski — спадар Кавальскі;
pan doktor — спадар доктар;
2. вы;
jak się pan miewa? — як маецеся?, як жывяце?;
czy to ~a parasol? — гэта ваш парасон?;
czy wiedział pan o tym? — вы ведалі пра гэта?;
proszę ~a! — прабачце! (пры звароце);
być z kim na pan — быць з кім на Вы;
3. чалавек; мужчына;
jakiś pan chce ~a widzieć — нейкі чалавек хоча вас бачыць;
dla ~ów — для мужчын;
4. гаспадар; уладар; пан;
pan sytuacji — гаспадар становішча;
pan na zamku — уладар замка;
5. Госпад; Бог;
Pan Bóg — Госпад Бог;
za pan brat — запанібрата;
pan młody — малады, жаніх
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Адлё́т ’лоўкі, смелы’ (Бір. дыс., КТС), адлётны: отлетный (конь) ’выдатны, цудоўны’ (Нас.) поўнасцю ідэнтычныя з рус. залёт, залётный (у тым ліку залётные кони) (аб рускіх формах гл. Кошалёў, БЕ, 1964, 11, 76). Прыпадабненне да лёт, лётаць. Гэта відаць з параўнання польск. zaloty, zalotny ’заляцанні, залётнік’, семантычна тоесных zalety, zaletny. Брукнер (644) характарызуе першы тып форм як «памылковы». Чэш. zálety, славац. zálety ’заляцанні’ разам з іх польскімі адпаведнікамі ўзыходзяць да польск. zalecać się ’зарэкамендаваць сябе’, славац. zaliečat sa ’імкнуцца спадабацца’. Цікава супаставіць з гэтымі формамі больш далёкія па сэнсу бел. залеціць ’запэўніваць, пераконваць’ (гл.) і славен. zalecati ’ацэньваць, жадаць’ (Безлай, SR, 12, 225–226, Слаўскі, 4, 96). Усе гэтыя словы ўзводзяцца да прасл. lětь ’свабода, мажлівасць, магчымасць’, гл. лець ’можна’ і паралелі да яго (Мартынаў, SlW, 64).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)