замкну́цца сов.

1. (закрыться) запере́ться, замкну́ться;

2. (соединиться концами) замкну́ться;

3. перен. (обособиться) замкну́ться;

◊ з. ў сабе́ — замкну́ться в себе́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

заро́к, ‑у, м.

Абяцанне, клятва не рабіць чаго‑н. або зрабіць што‑н. Ваня Шнігір даў цяпер сабе зарок, што ён больш ніколі не дапусціць.. бязглуздых памылак. Новікаў. Старыя далі сабе зарок: захаваць сцяг да звароту Чырвонай Арміі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мясці́ць, мяшчу, месціш, месціць; незак., каго-што.

Змяшчаць у сабе, умяшчаць; размяшчаць, даваць прыстанішча. Невялікі ўтульны пакой бібліятэкі мясціў у сабе цяжкі пісьмовы стол і дзве шырокія шафы. Галавач. У старога сёння свята, І гасцей не месціць хата. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

embody

[imˈbɑ:di]

v.t.

1) увасабля́ць, ажыцьцяўля́ць

2) абыма́ць у сабе́ (пра кні́гу)

3) уключа́ць (у зако́н)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

retiring

[rɪˈtaɪrɪŋ]

adj.

нетавары́скі, які́ пазьбяга́е людзе́й; замкну́ты ў сабе́; сарамлі́вы

a retiring nature — замкну́ты хара́ктар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

саманадзе́йны, ‑ая, ‑ае.

Празмерна ўпэўнены ў самім сабе, у сваіх сілах і здольнасцях. [Горкі:] — Я не такі саманадзейны, каб думаць, што ўсё, што мною было сказана, вы слухалі з задавальненнем. «Маладосць». // Які адлюстроўвае празмерную ўпэўненасць у сабе, сведчыць пра яе. Саманадзейны тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інструкты́ўны

(фр. instructif, ад лац. instruere = настаўляць)

1) які змяшчае ў сабе кіроўныя ўказанні, інструкцыі 1 (напр. і-ая размова);

2) які дае станоўчы вынік, выніковы (напр. і-ая праца).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

sosó

1.

int

~! — ну до́бра!, так, так!

2.

adv сяк-так, так сабе́

~ lalá — разм. нічо́га, так са́бе; сяк-так

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

здзе́клівы, ‑ая, ‑ае.

Які выражае, заключае ў сабе здзек. Здзеклівыя адносіны. Здзеклівыя словы. Здзеклівая ўсмешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бескісларо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае, не ўтрымлівае ў сабе кіслароду. Бескіслародныя кіслоты. Бескіслароднае асяроддзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)