наго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. нагнаць (у 9 знач.).
2. Разм. Вымова, наганяй. На крайні выпадак.. [Міхайлаў] можа атрымаць строгую нагонку за не дагляд. Шынклер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пава́л, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. паваліць 1.
2. Тое, што павалена; павалены лес, буралом. У лесе няма ні павалу, ні галля — ён чысты, як падмецены. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падбі́ўка, ‑і, ДМ ‑біўцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. падбіць (у 1, 2 знач.).
2. Разм. Тое, чым падбіта, падшыта што‑н. знізу, з адваротнага боку. Шаўковая падбіўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падрэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. падрэзаць (у 1, 2 і 5 знач.).
2. Спец. Апрацоўка на такарным станку тарцовых (папярочных) паверхняў вырабаў з металу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазяха́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. пазяхаць, а таксама гук, які чуецца пры гэтым. І толькі была памкнулася [дзяўчына] выйсці з пакоя, як за спіною пачулася салодкае пазяханне. Стаховіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераво́з, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавозіць — перавезці.
2. Месца пераправы цераз раку, возера на пароме, лодцы і пад. Прыціх натоўп на перавозе: шафёры, цеслі, рыбакі. Вялюгін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перадру́к, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перадрукоўваць — перадрукаваць.
2. Твор, артыкул, перадрукаваны адкуль‑н. Леапольд Гушка, праглядаючы газету, прабег вачыма кароткую нататку — перадрук з польскіх газет. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перано́с, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. пераносіць — перанесці (у 1–6 знач.).
2. Знак у выглядзе рыскі, які ўжываецца пры перанясенні часткі слова ў наступны радок. Знак пераносу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысо́с, ‑а і ‑у, м.
1. ‑у. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыссаць і прыссацца.
2. ‑а. Прыстасаванне, пры дапамозе якога можна што‑н. прыссаць, прысмактаць. // Тое, што і прысосак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разме́н, ‑у, м.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. разменьваць — размяняць і разменьвацца — размяняцца. // У шахматнай гульні — ход, у выніку якога абодва партнёры адначасова выводзяць з гульні аднолькавыя фігуры. Размен ферзёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)