ра́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад раніць.

2. у знач. прым. Які мае рану ​1 (у 1 знач.), які атрымаў раненне. Ранены салдат. □ Праз два тыдні [Лук’янскі] павінен быў зноў узяць на раненае плячо вінтоўку. Чорны.

3. у знач. наз. ра́нены, ‑ага, м.; ра́неная, ‑ай, ж. Чалавек, які атрымаў раненне. Старэнькі хірург доўга мыў рукі і паверх акуляраў назіраў, як санітары ўкладвалі раненага на стол. Васілеўская. Урач яшчэ аперыраваў раненую. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

службі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Разм. Той, хто старанна, рупліва адносіцца да сваіх службовых абавязкаў. Самі [дзед і бацька] былі акуратныя службісты, узнагароджаны медалямі і ордэнамі. Алешка. // Служачы. Ішоў, відаць, кандуктар або хто іншы з службістаў. Пестрак. // Разм. неадабр. Той, хто на выгляд стараецца, а на справе фармальна выконвае службовыя абавязкі. [Далін:] Узяць — хоць ротны наш: Муштроўшчык, ну смех чысты. Дзе трэба — ляжа лістам, Прыходзіць проста ў раж І чыніць ералаш, Каб спраўныя быць службістам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́ба

(ням. Probe)

1) праверка, выпрабаванне (напр. п. сіл);

2) невялікая частка чаго-н., узятая для вызначэння якасці, саставу (напр. узяць пробу);

3) колькасць вагавых частак высакароднага металу (золата, серабра і г. д.), якая змяшчаецца ў пэўнай колькасці вагавых долей сплаву, а таксама кляймо з абазначэннем гэтай колькасці (напр. золата нізкай пробы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

cofnąć

зак. узяць назад; пасунуць назад; адхапіць;

cofnąć rękę — адхапіць руку;

cofnąć obietnicę — адмовіцца ад абяцання;

cofnąć zegar — адкруціць гадзіннік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

запо́рI м. (приспособление для запирания) запо́р; (замок) замо́к, -мка́ м.; (задвижка) за́саўка, -кі ж.; (засов) зава́ла, -лы ж.;

взять на запо́р узя́ць на запо́р (замо́к);

дверь на запо́ре дзве́ры на замку́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́лость разг.

1. сущ. (незначительное количество) крыха́, -хі́ ж.; (мелочь, пустяк) драбні́ца, -цы ж., дро́бязь, -зі ж.;

взять са́мую ма́лость узя́ць са́мую дро́бязь;

2. нареч. тро́хі, крыху́;

ма́лость полежу́ тро́хі (крыху́) паляжу́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абаро́т, -ту м., в разн. знач. оборо́т;

а. ко́ла — оборо́т колеса́;

вал ро́біць сто ~аў — вал де́лает сто оборо́тов;

а. палявы́х культу́р — оборо́т полевы́х культу́р;

а. капіта́лу — оборо́т капита́ла;

узя́ць у а. — взять в оборо́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́шка I ж., в разн. знач. му́шка;

лётаюць мале́нькія ~кі — лета́ют ма́ленькие му́шки;

вуа́ль з ~камі — вуа́ль с му́шками;

шпа́нская м. — шпа́нская му́шка

му́шка II ж. (в оружии) му́шка;

узя́ць на ~ку — взять на му́шку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fetch

[fetʃ]

1.

v.t.

1) прыно́сіць, прыво́зіць о́зам, а́ўтам), прыво́дзіць (пехато́й)

2) атры́мваць, выруча́ць

to fetch a good price — прада́ць за до́брую цану́

3) informal узя́ць; адхапі́ць

2.

v.

адшу́кваць і прыно́сіць забі́тую дзічыну́ (пра саба́ку)

fetch a breath — адды́хацца

fetch a groan — застагна́ць

fetch example — браць пры́клад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

крук, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Металічны ці драўляны стрыжань з загнутым тупым канцом.

Павесіць паліто на к.

2. Кароткі металічны прут, загнуты на адным канцы і прымацаваны другім канцом да каната, вяроўкі і пад. для падчэплівання і перамяшчэння грузаў.

К. пад’ёмнага крана.

3. Зашчэпка на дзвярах у форме загнутага на канцы металічнага прута, які накідваецца на прабой.

Узяць дзверы на к.

4. Лішняя адлегласць пры хадзьбе кружным шляхам.

Крукам галавы (носа) не дастаць (разм., неадабр.) — пра вельмі ганарыстага чалавека.

Сагнуць у крук каго (разм.) — прымусіць падпарадкавацца.

Сядзець крукам (разм.) — вельмі старанна рабіць што-н. (звычайна седзячы).

|| прым. крукавы́, -а́я, -о́е (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)