размякчы́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; размя́кчаны; зак.

1. што. Зрабіць мяккім.

Р. воск.

2. перан., каго-што. Прывесці ў стан душэўнай мяккасці.

Р. сэрца ласкай.

|| незак. размякча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. размякчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апяя́ць, апяю, апяеш, апяе; апяём, апеяце; зак., каго-што.

Паэт. Уславіць, адлюстраваць у песнях, вершах; апець. Стан твой гібкі, стан дзявочы, апяяў бы звонкім вершам. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

першабы́тны в разн. знач. первобы́тный;

~нае грама́дства — первобы́тное о́бщество;

~ныя но́равы — первобы́тные нра́вы;

○ п. камуні́зм — первобы́тный коммуни́зм;

◊ п. стан — шутл. первобы́тное состоя́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

незале́жны незави́симый; незави́сящий;

~ная дзяржа́ва — незави́симое госуда́рство;

па незале́жных ад мяне́ прычы́нах — по незави́сящим от меня́ причи́нам;

○ н. стан — грам. действи́тельный зало́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бро́сненне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. броснець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вар’яце́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. вар’яцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агрубе́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. агрубець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзеравяне́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. адзеравянець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзервяне́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. адзервянець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмаро́жанне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. адмарозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)