strren

vi

1) (auf A) пі́льна, неадрыўна глядзе́ць (на каго-н., на што-н.), утаро́піцца (на каго-н., на што-н.)

2) адубе́ць, скарчане́ць, скале́ць

3) змярцве́ць, аняме́ць (ад жаху)

4) (von D) быць пакры́тым (чым-н.)

sie starrt von Gold — яна́ ўся ў зо́лаце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wrzel

f -, -n

1) ко́рань

~ schlgen* — пуска́ць карэ́нні [карані́]

~ fssen — укарані́цца, прыві́цца

ein Übel an der ~ fssen [pcken] — вы́караніць зло

iner Sche (D) an die ~n ghen*глядзе́ць у ко́рань, шука́ць сапра́ўдную прычы́ну (чаго-н.)

2) матэм. ко́рань

die ~ aus iner Zahl zehen* — здабы́ць ко́рань з лі́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

рот, -а, М ро́це, мн. раты́, -о́ў, м.

1. Поласць паміж верхняй і ніжняй сківіцамі, якая мае адтуліну ў ніжняй частцы твару.

Паласкаць р.

Горка ў роце.

Дыхаць ротам.

Адкрыць р. (таксама перан.: надта здзівіцца; разм.). У р. не лезе што-н. каму-н. (не хоча і не можа есці; разм.). Не браць у р. чаго-н. (не есці або не піць, не ўжываць; разм. У р. не бярэ гарэлкі).

Разявіць р. (таксама перан.: тое, што і адкрыць рот; разм.). Баяцца р. разявіць (перан.: баяцца што-н. сказаць, паспрачацца; разм.). Заціснуць р. каму-н. (таксама перан.: не даць свабодна выказацца; прымусіць маўчаць; разм.). Заляпіць Р. каму-н. (перан.: подкупам, падарункамі прымусіць маўчаць, не гаварыць праўду; разм., неадабр.). Не закрываючы рота гаварыць (не змаўкаючы; разм.). У р. глядзець каму-н. (таксама перан.: угодліва слухаць або слухацца каго-н.; разм., неадабр.).

2. Абрысы і разрэз губ.

Вялікі р.

Прыгожы р.

3. У жывёл: тое, што і пашча. Рыбін р.

4. перан. Ядок, утрыманец (разм.).

Карміць шэсць ратоў.

Лішні р. у сям’і.

|| памянш. ро́цік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 і 2 знач.) і рато́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м. Маленькі роцік або раток.

|| павел. раці́шча, -а, мн. -ы, -аў, м. (да 1—3 знач.).

|| прым. ро́тавы, -ая, -ае (да 1—3 знач.; спец.).

Ротавая поласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

верх

1. в разн. знач. верх, род. ве́рху м.;

взобра́ться на са́мый верх узабра́цца на са́мы верх;

верх соверше́нства верх даскана́ласці;

пальто́ с суко́нным верхом паліто́ з суко́нным ве́рхам;

2. верхи́ мн., в разн. знач. вярхі́, -хо́ў;

одержа́ть верх узяць верх;

брать верх браць верх;

быть на верху́ блаже́нства быць на вяршы́ні шча́сця;

смотре́ть по верха́м глядзе́ць (падыхо́дзіць) павярхо́ўна;

нахвата́ться верхо́в нахапа́цца вяршко́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

упо́р м.

1. (действие, состояние) упо́р, -ру м.; упіра́нне, -ння ср.;

то́чка упо́ра пункт упо́ру;

2. (место, на которое что-л. упирается) упо́р, -ра м.; (подпорка) падпо́рка, -кі ж.;

стреля́ть с упо́ра страля́ць з упо́ра;

в упо́р вы́стрелить стрэ́ліць ва ўпор;

де́лать упо́р падкрэ́сліваць, рабі́ць упо́р;

говори́ть, смотре́ть в упо́р гавары́ць, глядзе́ць у во́чы;

ста́вить вопро́с в упо́р ста́віць пыта́нне ру́бам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

варо́ты, -ро́т ед. нет, в разн. знач. воро́та;

в. хлява́ — воро́та сара́я;

в. пе́чані — воро́та пе́чени;

як бара́н на но́выя в. (глядзе́ць) — как бара́н на но́вые воро́та (смотре́ть);

ні ў я́кія варо́ты не ле́зе — ни в каки́е воро́та не ле́зет;

ад варо́т паваро́т — от воро́т поворо́т;

в. пірага́мі падпёртыирон. воро́та пирога́ми подпёрты;

сямёра варо́т і ўсе ў агаро́дпогов. се́меро воро́т и все в огоро́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зве́рху

1. нареч., в разн. знач. све́рху; (с наружной стороны — ещё) снару́жи;

з., на кні́гах, ляжа́ла папе́ра — све́рху, на кни́гах, лежа́ла бума́га;

ма́сла сапсава́лася то́лькі з. — ма́сло испо́ртилось то́лько све́рху (снару́жи);

з. пасы́палася лі́сце — све́рху посы́пались ли́стья;

дырэкты́ва з. — директи́ва све́рху;

2. в знач. предлога пове́рх; сверх;

апрану́ць плашч з. паліто́ — наде́ть плащ пове́рх (сверх) пальто́;

глядзе́ць (на каго) з. ўніз — смотре́ть (на кого) све́рху вниз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

праз предлог с вин.

1. (проходя, минуя какую-л. среду) сквозь; че́рез;

прайсці́ п. нато́ўп — пройти́ сквозь толпу́;

праня́ць п. кашу́лю — проня́ть сквозь руба́шку;

свіці́цца праз дзі́ркі — просве́чивает сквозь ды́ры;

глядзе́ць п. акуля́ры — смотре́ть че́рез очки́;

ісці́ п. лес — идти́ че́рез лес;

2. (при обозначении предмета, через который совершается действие) в;

вы́скачыць п. акно́ — вы́прыгнуть в окно́;

3. (по прошествии) че́рез, спустя́;

данясе́нне прыйшло́ п. дзве гадзі́ны — донесе́ние пришло́ че́рез (спустя́) два часа́;

4. на протяже́нии (чего);

ён гавары́ў сам з сабо́ю п. усю́ даро́гу — он говори́л сам с собо́й на протяже́нии всего́ пути́;

5. (посредством чего-л.) че́рез;

спагна́ць п. суд — взыска́ть че́рез суд;

6. (по вине, по причине) из-за, че́рез (кого, чего); (о причине — ещё) всле́дствие (чего); за (чем);

я п. гэ́тага чалаве́ка мно́гае стра́ціў — я из-за э́того чело́века мно́гое потеря́л;

разышлі́ся п. дро́бязь — разошли́сь из-за ме́лочи;

п. недахо́п ча́су — из-за (всле́дствие) недоста́тка вре́мени; за недоста́тком вре́мени;

7. сквозь;

усміха́цца п. слёзы — улыба́ться сквозь слёзы;

8. (со словами «мера», «сіла» и др.) че́рез, сверх;

п. ме́ру — сверх ме́ры;

глядзе́ць п. па́льцы — смотре́ть сквозь па́льцы;

сказа́ць п. зу́бы — сказа́ть сквозь зу́бы;

глядзе́ць праз ружо́выя акуля́ры — смотре́ть сквозь ро́зовые очки́;

сам (само́) п. сябе́ — без ви́димой причи́ны;

як п. сон — как сквозь сон

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

звяза́цца, звяжуся, звяжашся, звяжацца; зак.

1. Змацавацца, злучыцца адзін з адным (вяроўкай, канатам і пад.). Паднімаючыся на вяршыню, альпіністы звязаліся вяроўкай.

2. Устанавіць зносіны з кім‑, чым‑н. пры дапамозе пэўных сродкаў сувязі. Звязацца па тэлефоне з таварышам.

3. Устанавіць непасрэдныя адносіны, цесныя кантакты з кім‑, чым‑н. І цесна ў працы звязаліся горад з вёскай. Чорны. Немцы разлічвалі на тое, каб не даць атрадам аднаго раёна звязацца з атрадамі другога раёна. Казлоў.

4. Зблізіцца, завесці агульныя справы (звычайна нядобрыя). [Завішнюку] стала горка на душы, адчуў, што хочацца хутчэй выйсці з хаты, каб і не глядзець на гэтага п’янчугу Акцызніка, з якім звязаўся. Пташнікаў. // Разм. Уступіць у любоўную сувязь. «Звязалася з баламутам гэтым, трэба ж, гарадскога хлеба захацела. У вёсцы, можа, за настаўніка выйшла б...». М. Стральцоў. // Узяцца за якую‑н. справу (звычайна непасільную, непрыемную і пад.). — Звязацца з механікай.. Хіба ж гэта жаночая справа? Ус.

5. Злажыць, упакаваць свае рэчы ў звязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

като́ры, ‑ая, ‑ае; займ.

1. пытальны. Які іменна, які з некалькіх? — Каторы агрэгат пойдзе першы? Хачу сам праехаць на сеялцы. Дуброўскі. // Які па парадку (пры падліку)? — А ты ў каторы клас хадзіў? — Хадзіў у чацвёрты і экзамены здаў. Чарнышэвіч.

2. неазначальны. Які-небудзь, некаторы. У гадах жанчына, а наўрад ці ўгоніцца за ёю каторы і малады. Даніленка.

3. неазначальны (звычайна са словамі «раз», «дзень», «год» і інш.). Не першы, не адзін. Масква, Масква, каторы раз Іду я плошчамі тваімі! Танк. Люба вось ужо каторую зіму вучыцца ў гімназіі. Мурашка. // Доўгі, працяглы (час). — Дажджу каторы час няма... І што гэта, хлопча, будзе?.. Брыль.

4. неазначальны; часцей мн. Разм. Паасобныя, некаторыя. Каторыя мужчыны дык хадзілі глядзець тую канаву, што выканаў Мікодым. Сабаленка. // Пры паўтарэнні ў пачатку кожнага сказа абазначае: адзін... другі... На картках там Дочкі яе і сыны. Каторая з дзіцем, Каторыя з сям’ёй, Каторая — ў школе, Каторы — герой! Броўка.

•••

Каторая пара гл. пара.

Куды каторы — у розныя бакі (разбегчыся, разляцецца і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)