гроб
1. труна́, -ны́
2.
◊
вогна́ть в гроб увагна́ць у магі́лу;
по гроб (жи́зни) да магі́лы (да сме́рці);
стоя́ть одно́й ного́й в гробу́ стая́ць адно́й наго́й у магі́ле;
в гроб гляде́ть (смотре́ть) глядзе́ць у магі́лу;
хоть в гроб ложи́сь хоць у труну́ кладзі́ся.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)