ква́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, кварт і -аў, ж.

1. Даўнейшая мера аб’ёму вадкіх і сыпучых рэчываў (розная ў розных краінах).

2. Металічная пасудзіна з ручкай, роўная прыблізна гэтай меры.

3. У музыцы: чацвёртая ступень гамы, а таксама інтэрвал, які ахоплівае чатыры ступені.

|| памянш. ква́ртачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 2 знач.).

|| прым. ква́ртачны, -ая, -ае (да 2 знач.) і ква́ртавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дуадэ́цыма

(лац. duodecima = дванаццатая)

муз. 1) дванаццатая ступень дыятанічнай гамы;

2) інтэрвал паміж першай і дванаццатай ступенямі гамы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сэпты́ма сэ́птыма

(лац. septima = сёмая)

муз. сёмая ступень дыятанічнай гамы, а таксама інтэрвал паміж першай і сёмай ступенямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крыптазо́й

(ад крыпта- + -зой)

інтэрвал часу, на працягу якога сфарміраваліся тоўшчы горных парод дакембрыя, пазбаўленыя відавочных рэштак шкілетнай фауны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ундэ́цыма

(лац. undecima = адзінаццатая)

муз. 1) інтэрвал, які ахоплівае адзінаццаць ступеняў дыятанічнага гукарада;

2) адзінаццатая ступень двухактаўнага дыятанічнага гукарада.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фанеразо́й

(ад гр. phaneros = яўны + -зой)

інтэрвал часу, на працягу якога сфарміраваліся тоўшчы горных парод палеазою, мезазою і кайназою.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пры́ма, ‑ы, ж.

1. Першая ступень гамы, а таксама галоўны тон трохгучча.

2. Інтэрвал у межах адной ступені гукарада.

3. Вядучая партыя, якая выконваецца на адным з групы інструментаў у інструментальным ансамблі. // Асоба або інструмент, якія выконваюць вядучую партыю ў ансамблі.

4. Разм. Тое, што і прымадонна. Вядома, з першых жа спевак увесь ансамбль аднадушна прызнаў Тамару Асколкіну першай — прымай ансамбля. Ракітны.

[Ад лац. prima — першая.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

interval

[ˈɪntərvəl]

n.

1) праме́жак -ку m.а́су або́ адле́гласьці)

2) esp. Br. перапы́нак -ку m. (у тэа́тры)

3) Mus. інтэрва́лm.

at intervals — час ад ча́су; час-ча́сам; калі́-нікалі́; дзе-нідзе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

но́на

(лац. nona = дзевятая)

1) муз. дзевятая ступень дыятанічнай гамы; інтэрвал, які ахоплівае дзевяць ступеней;

2) вершаваная страфа з дзевяці радкоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

се́кста

(лац. sexta = шостая)

1) шостая ступень дыятанічнай гамы;

2) інтэрвал паміж дадзенай ступенню і шостай ад яе ў дыятанічнай гаме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)