подко́лка ж., разг. падко́лка, -кі ж., падко́лванне, -ння ср.; шпі́лька, -кі ж., падшпі́льванне, -ння ср.; см. подка́лывать​I 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пстры́чка, пстрычо́к ’рэзкі адрывісты ўдар пры разгібанні ўказальнага або сярэдняга пальца, сагнутага вялікім пальцам’; ’пра малую, несур’ёзную, нявытрыманую, запальчывую, нервовую жанчыну ці дзяўчыну’ (ТСБМ, Шат., ТС, Сл. ПЗБ, Байк. і Некр., Жыв. сл.), ’шпілька’ (Байк. і Некр.). З польск. pstryczek, pstryczka ’пстрычка’, якія ад pstrykać (гл. пстрык).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Піня́га (з шавецкага рамяства) (Сержп. Грам.), польск. pinku, репка ’шавецкі цвік, шавецкая шпілька, якой прыбіваюць падэшву да бота’. З ням. Pinne ’тс’ (Варш. сл., 4, 195) < (н.-ням. pfinne, в.-ням. pfln, англа-сакс. /ля) < с.-ірл. Ьепп ’рог’ (Васэрцыер, 173). Гл. таксама пяняга ’кавалак скуры’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bodkin

[ˈbɑ:dkɪn]

n.

1) вялі́кая тупа́я го́лка

2) шпі́лька для валасо́ў

3) шы́ла n.

4) Print. прыла́да да выбіра́ньня лі́тараў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ко́лкость

1. (качество, свойство) калю́часць, -ці ж.; (язвительность) з’е́длівасць, -ці ж.;

2. (колкое слово) шпі́лька, -кі ж.;

говори́ть ко́лкости падпуска́ць шпі́лькі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pointed [ˈpɔɪntɪd] adj.

1. заво́страны; вастрано́сы;

He was a short man with a pointed beard. Ён быў невысокага росту з завостранай бародкай.

2. калю́чы, з’е́длівы;

a pointed remark шпі́лька

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

БАРАДЗІ́НСКІ СКАРБ, Бесарабскі скарб,

рэчавы скарб, знойдзены ў 1912 каля г.п. Барадзіно (зараз Таруцінскі р-н Адэскай вобл.). Датуецца 16—15 ст. да нашай эры. Знаходзіўся ў глінянай пасудзіне, належаў военачальніку ці правадыру племя. Складаўся з 6 каменных баявых сякер (1 з нефрыту), 3 булдавешак для булавы з алебастру, 2 наканечнікаў коп’яў, утулкі ад наканечніка кап’я, сярэбраных кінжала і шпількі. Рэчы рознага паходжання: наканечнікі коп’яў аналагічныя знаходкам з сеймінска-турбінскіх могільнікаў у Прыўраллі, каменныя вырабы — знаходкам з Каўказа, шпілька і кінжал — з Цэнтр. Еўропы. Захоўваецца ў Гіст. музеі ў Маскве.

т. 2, с. 289

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

pin​1 [pɪn] n.

1. шпі́лька;

a safety pin англі́йская шпі́лька;

a drawing pin кно́пка

2. значо́к; бро́шка

♦

bright/clean/neat as a new pin бліску́чы; чы́сты; акура́тны; ≅ як з іго́лачкі;

I don’t care a pin наплява́ць;

pins and needles калаццё (пра канечнасці);

I’ve got pins and needles in my foot. У мяне нага здранцвела;

on pins and needles як на цвіка́х, як на іго́лках

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sideswipe [ˈsaɪdswaɪp] n.

1. AmE уда́р збо́ку, уда́р у бок

2. infml (at) выпадко́вая заўва́га; «шпі́лька»;

She couldn’t resist a sideswipe at the actor. Яна не магла не адпусціць «шпільку» у бок акцёра.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spike​1 [spaɪk] n.

1. вастрыё, зубе́ц, шып

2. шып (на абутку), гак (на падкове)

3. pl. spikes шыпо́ўкі; го́рныя бо́ты

4. bot. ко́лас

5. абца́с «шпі́лька»

6. bot. лава́нда шыракалі́стая;

oil of spike лава́ндавы але́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)