beérben

vt атрымо́ўваць у спа́дчыну, быць чыі́м-н. спа́дчыннікам [спаткае́мцам]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

aufséiten, auf Séiten

(G) prp на (чыім-н.) баку́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

утрыма́нства, ‑а, н.

Кніжн.

1. Знаходжанне на чыім‑н. утрыманні. Дакументы аб утрыманстве.

2. Імкненне жыць на ўсім гатовым, разлічваць на чыю‑н. дапамогу. Нельга разлічваць на ўтрыманства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прае́хацца, -е́дуся, -е́дзешся, -е́дзецца; -е́дзься; зак. (разм.).

1. Зрабіць падарожжа на чым-н. на невялікую адлегласць або, слізгаючыся, пракаціцца па чым-н.

П. па лёдзе.

2. са словамі «па кім-н.», «па чыім-н. адрасе» і пад. З’едліва паджартаваць з каго-н. (жарт.).

|| незак. праязджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зазыва́ла, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай, ж.

Разм. Той, чыім абавязкам з’яўляецца зазываць пакупнікоў, кліентаў. І ўсюды зазывалы кемныя Кудысьці запрашаюць вас. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саліда́рнасць, ‑і, ж.

1. Актыўнае спачуванне чыім‑н. дзеянням; адзінства думак, інтарэсаў, поглядаў. Таварыская салідарнасць. □ Міжнародная салідарнасць рабочага класа з’яўляецца абавязковай умовай яго перамогі. «Звязда».

2. У юрыспрудэнцыі — сумесная адказнасць.

[Ад фр. solidarite.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаль, -ю, м.

1. Пачуццё спагады, жаласці, выкліканае чыім-н. няшчасцем, пакутай.

Не ведаць жалю.

2. Пачуццё горычы, смутку з прычыны страты каго-, чаго-н.

Мацярынскі ж.

3. Засмучэнне, шкадаванне.

Гаварыць з жалем аб здарэнні.

◊

На (вялікі) жаль (у знач. пабочн. сл.) — ужыв., каб выказаць шкадаванне з прычыны чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

иждиве́ние ср.

1. утрыма́нне, -ння ср.;

2. (средства) уст. кошт, род. ко́шту м.;

иждиве́нием кого́ (чьим) ко́штам чыі́м;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зашко́дзіць, ‑дзіць; зак., каму-чаму і без дап.

Прынесці шкоду, дрэнна адбіцца (на чыім‑н. здароўі, ходзе справы і пад.). — Не размаўляй, так многа, табе зашкодзіць, — перапыніў жонку Максім Сцяпанавіч. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

trespass​1 [ˈtrespəs] n. злоўжыва́нне; парушэ́нне;

a trespass of frontier парушэ́нне мяжы;

a trespass on smb.’s time злоўжыва́нне чыі́м-н. ча́сам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)