со́вестливый сумле́нны; (стыдливый) сарамлі́вы, сарамя́жлівы;

со́вестливый челове́к сумле́нны чалаве́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

стара́тельный стара́нны, руплі́вы;

стара́тельный челове́к стара́нны (руплі́вы) чалаве́к, руплі́вец.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

терпели́вый цярплі́вы, трыву́чы;

терпели́вый челове́к цярплі́вы (трыву́чы) чалаве́к, цярплі́вец.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

waverer [ˈweɪvərə] n. нерашу́чы чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

футля́р м. футля́р;

◊ чалаве́к у ~ры — челове́к в футля́ре

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

аглу́хлы, -ая, -ае.

Які стаў глухім. А. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

кампле́кцыя, -і, ж.

Целасклад чалавека. Чалавек магутнай камплекцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

карысталю́бец, -бца, мн. -бцы, -бцаў, м.

Карыслівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

нехта займеннік

  1. Невядома хто, нейкі чалавек.

    • Н. стукаў у дзверы.

  2. Якісьці мала каму вядомы чалавек (у спалучэнні з прозвішчам, імем).

    • Н. Іваноў.

  3. Які-н. чалавек, усё роўна хто; хто-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

недарэка назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае

  1. Някемлівы, няўмелы, адсталы чалавек.

  2. Тое, што і няўклюда.

  3. Слабы, хваравіты чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)