смакава́ць

(польск. smakować, ад с.-в.-ням. smacken)

1) есці або піць паволі, з асалодай, стараючыся адчуць смак чаго-н.;

2) спрабаваць якую-н. страву або пітво;

3) перан. цешыцца з чаго-н., радавацца чаму-н. (напр. с. навіну).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Та́нчыць ’танцаваць’ (астрав., Нар. словатв.; Гіл., Жд. 3, Сл. ПЗБ), ’танцаваць, скакаць’ (Сцяшк.), ’танцаваць; заляцацца’ (Нас.), та́нчыць (та́ньчыць) ’танцаваць у кругу, у карагодзе’ (Нар. Гом.), та́ньчыць ’танцаваць’ (Байк. і Некр.), сюды ж та́ньчык ’танец, песня да танцаў’ (Байк. і Некр.), та́нчыцца ’важдацца, займацца’ (Нас.), та́ньчыццацешыцца, вазіцца’ (Байк. і Некр.). З польскай мовы, дзе tańczyć ’танцаваць’ (з XVI ст.), звязанае з taniec ’танец’ (Брукнер, 565; Борысь, 626; Длугаш-Курчабова, 495). Параўн. танцаваць, танец, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gütlich

1.

a палюбо́ўны; міравы́

sich (D) ~ tun*це́шыцца [ласава́цца] (чым-н.)

2.

adv палюбо́ўна, па-до́браму

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ergötzen

1.

vt высок. забаўля́ць, весялі́ць

2.

(sich) це́шыцца, мець асало́ду ergötzend, ergötzlich

a заба́ўны, ра́дасны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ба́рва, ‑ы, ж.

1. Фарба, афарбоўка, колер. Цешыцца было чым: летам агародчык буяў усімі барвамі красы. Мележ. [Галя:] — Звярніце ўвагу: якія барвы! Сотня адценняў — пачынаючы ад цёмна-зялёнага да цёмна-пурпуровага. Дубоўка.

2. Чырвань, густа-чырвоны колер. І ўрэшце — неба. Неба, якое ўсё мацней адлівае пякельнай, смяротнай і трывожнай барвай. Караткевіч. Барвай набрынялі пеністыя лёгкія хмаркі, чырвань заліла ўсё: і лес, і вёску, і паплавы. Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

happy

[ˈhæpi]

adj.

1) вясёлы, задаво́лены

to be happy — це́шыцца, быць вясёлым

2) шчасьлі́вы, шча́сны

by happy chance — шчасьлі́вым вы́падкам

3) уда́лы, до́бры; адпаве́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chtung

f - ува́га; паша́на

~ geneßen*це́шыцца ўва́гай

~! — ува́га!, сцеражы́ся!

vor (D) ~ hben — паважа́ць (каго-н., што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

revel

[ˈrevəl]

1.

v.i., (-ll-)

1) (in) це́шыцца, ра́давацца, быць ве́льмі задаво́леным з каго́-чаго́

The children reveled in country life — Дзе́ці ве́льмі це́шыліся з жыцьця́ на вёсцы

2) весялі́цца, гуля́ць

2.

n.

гуля́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wallow

[ˈwɑ:loʊ]

v.i.

1) валя́цца, кача́цца

The pigs were wallowing in their pen — Сьві́ньні кача́ліся у сваі́м за́гарадзе

2) калыха́цца (пра вадапла́ў)

3) Figur., wallow in luxuryце́шыцца раско́шай

wallow in grief — патана́ць у го́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Жыць. Рус. жить, укр. жи́ти, польск. żyć ’жыць’, в.-луж. žić ’загойвацца’, уст. ’жыць’, н.-луж. žyś ’загойвацца, цешыцца’, чэш. žiti ’жыць’, славац. žiť ’тс’, славен. žiti ’жыць’, серб.-харв. уст. жи̏ти ’жыць’, балг. дыял. жѝя ’жыць’, макед. (у складаных словах) жи‑ ’жыць’. Ст.-слав. жити ’жыць, ажыўляць, карыстацца з чагосьці’, ст.-рус. жити ’жыць’, ’быць’, ’адбывацца’, ’загойвацца’. Літ. gýti ’загойвацца’, лат. dzît ’жыць’, лац. vita ’жыццё’, грэч. βιοτή ’жыццё сродкі для жыцця’. І.‑е. корань *g​ei̯‑: *g​ī, часта з пашырэннем *‑ụ‑: *g​ī̆​‑o‑s ’жывы’, g​ī̆​‑to‑s ’жывот’ (гл.). Фасмер, 2, 52; Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 294; Брукнер, 669; Махэк₂, 728; БЕР, 1, 549; Траўтман, 76; Покарны, 1, 467.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)