revel

[ˈrevəl]

1.

v.i., (-ll-)

1) (in) це́шыцца, ра́давацца, быць ве́льмі задаво́леным з каго́-чаго́

The children reveled in country life — Дзе́ці ве́льмі це́шыліся з жыцьця́ на вёсцы

2) весялі́цца, гуля́ць

2.

n.

гуля́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)