вы́даўжыць
‘распасцерці, выцягнуць што-небудзь (рукі, цела); пазычыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́даўжу |
вы́даўжым |
| 2-я ас. |
вы́даўжыш |
вы́даўжыце |
| 3-я ас. |
вы́даўжыць |
вы́даўжаць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́даўжыў |
вы́даўжылі |
| ж. |
вы́даўжыла |
| н. |
вы́даўжыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́даўжы |
вы́даўжыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́даўжыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
насты́рчыць
‘навастрыць, напружыць, напяць што-небудзь (позірк, цела)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
насты́рчу |
насты́рчым |
| 2-я ас. |
насты́рчыш |
насты́рчыце |
| 3-я ас. |
насты́рчыць |
насты́рчаць |
| Прошлы час |
| м. |
насты́рчыў |
насты́рчылі |
| ж. |
насты́рчыла |
| н. |
насты́рчыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
насты́рчы |
насты́рчыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
насты́рчыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
цяле́сны, -ая, -ае.
1. гл. цела.
2. Прычынены целу; фізічны.
Цялесныя пашкоджанні.
Ц. недахоп.
3. Жаўтавата-белы з ружовым адценнем; падобны на колер цела.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гуча́льны звуча́щий;
~нае це́ла — физ. звуча́щее те́ло
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
solid1 [ˈsɒlɪd] n.
1. phys. цвёрдае це́ла
2. pl. solids цвёрдая е́жа
3. math. геаметры́чнае це́ла
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
тэмперату́ра, -ы, ж.
1. Ступень нагрэтасці якога-н. цела, рэчыва; цеплавая характарыстыка.
Т. вады.
Т. паветра.
2. Ступень цеплыні чалавечага цела як паказчык стану здароўя.
Памераць тэмпературу ў дзіцяці.
3. Павышаная цеплыня цела; гарачка (разм.).
У хворага т.
|| прым. тэмперату́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
люмінесцэ́нцыя, -і, ж. (спец.).
Свячэнне газу, вадкасці або цвёрдага цела, якое абумоўлена не награваннем цела, а нецеплавым узбуджэннем яго атамаў і малекул.
|| прым. люмінесцэ́нтны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
bare2 [beə] v. агаля́ць (звыч. цела)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
nudism [ˈnju:dɪzəm] n. нуды́зм (культ аголенага цела)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
мы́шца, -ы, мн. -ы, -аў, ж.
Орган цела чалавека і жывёлы, здольны скарачацца і забяспечваць функцыю руху частак цела.
Сардэчная м.
|| прым. мы́шачны, -ая, -ае.
Мышачныя валокны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)