спадаро́жнік

‘нябеснае цела; касмічны апарат’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спадаро́жнік спадаро́жнікі
Р. спадаро́жніка спадаро́жнікаў
Д. спадаро́жніку спадаро́жнікам
В. спадаро́жнік спадаро́жнікі
Т. спадаро́жнікам спадаро́жнікамі
М. спадаро́жніку спадаро́жніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

то́р

‘геаметрычнае цела; адзінка ціску’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. то́р то́ры
Р. то́ра то́раў
Д. то́ру то́рам
В. то́р то́ры
Т. то́рам то́рамі
М. то́ры то́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крышта́ль

‘цвёрдае цела ў форме мнагагранніка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крышта́ль крышталі́
Р. крышталя́ крышталёў
Д. крышталю́ крышталя́м
В. крышта́ль крышталі́
Т. крышталём крышталя́мі
М. крышталі́ крышталя́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чле́н

‘частка цела; састаўная частка цэлага; артыкль’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чле́н чле́ны
Р. чле́на чле́наў
Д. чле́ну чле́нам
В. чле́н чле́ны
Т. чле́нам чле́намі
М. чле́не чле́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

четверохо́лмие ср., анат. чатырохбугро́вае це́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аста́нкі, -аў (высок.).

Цела нябожчыка або тое, што засталося ад яго цела; прах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́бка

‘мачалка з гумы; высушанае цела губы-грыба; мера нітак і інш.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гу́бка гу́бкі
Р. гу́бкі гу́бак
Д. гу́бцы гу́бкам
В. гу́бку гу́бкі
Т. гу́бкай
гу́бкаю		 гу́бкамі
М. гу́бцы гу́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

иноро́дный іншаро́дны;

иноро́дное те́ло іншаро́днае це́ла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чатырохгра́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Геаметрычнае цела, абмежаванае чатырма гранямі, а таксама прадмет у форме такога геаметрычнага цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іншаро́дны иноро́дный;

○ ~нае це́ла — иноро́дное те́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)