гу́бка
‘мачалка з гумы; высушанае цела губы-грыба; мера нітак і інш.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
гу́бка | гу́бкі | |
гу́бкі | гу́бак | |
гу́бцы | гу́бкам | |
гу́бку | гу́бкі | |
гу́бкай гу́бкаю |
гу́бкамі | |
гу́бцы | гу́бках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)