каро́ўнік, ‑а, м.

Памяшканне, хлеў для кароў і быкоў. Паблізу рачулкі размяшчаўся гаспадарчы двор — канюшня галоў на сорак, кароўнік і свінарнік, кармакухня. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакро́вы, ‑аў.

Царкоўнае свята, якое адзначаецца праваслаўнай царквой першага кастрычніка па старому стылю. «Прыйшлі пакровы — заганяй у хлеў каровы», — гаворыцца ў прыказцы. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свіна́рнік, ‑а, м.

Хлеў для свіней. Вунь жа прыжмурваецца сваімі незлічонымі вокнамі новы свінарнік. Скрыган. // Разм. Пра неахайную, брудную хату і іншае памяшканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кату́х м

1. (маленькі хлеў) Stall für Kléinvieh;

2. (цёмны малы пакой) élendes Loch, schléchtes Zímmer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Schúppen

m -s, -

1) паве́ць, паве́тка; хлеў; пу́ня

2) гара́ж, анга́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Махава́ць, машы́ць ’абтыкаць (хату, хлеў) мохам’ (гродз., Сцяшк. Сл.). Да мох, мшыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Перахле́ўе (пэрэхлеўе) ’прыгуменне’ (стол., ЛА, 4). З перад‑ хлеўе < перад і хлеў (гл.).⇉·⇉·

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

свіну́х, ‑а, м.

Хлеў для свіней; свінарнік. Больш як месяц праляжаў.. [Лук’янскі] у чалавека ў нейкім свінуху, укрыты па бараду кудзеляй, кажушынамі і саломай. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

karmnik

м.

1. хлеў;

2. кармушка;

3. разм. выкармлены вяпрук, кормнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

угрэ́бці сов.

1. загрести́;

у. сало́му ў хлеў — загрести́ соло́му в хлев;

2. разг. (захватить) загрести́, заграба́стать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)