хлеў, хлява́, мн. хлявы́, хляво́ў, м.

Памяшканне для жывёлы і хатніх птушак.

|| памянш. хле́ўчык, -а, мн. -і, -аў, м. і хлевушо́к, -шка́, мн. -шкі́, -шко́ў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хлеў, род. хлява́ м., прям., перен. хлев

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

хлеў, хлява, м.

Памяшканне для свойскай жывёлы, птушак. Застаяўшыся ў хляве, конь ішоў весела, лёгка і праворна. Мележ. Недзе далёка, у хляве, глуха пеўні праспявалі. Чорны. // перан. Разм. Пра бруднае, запушчанае (непрыбранае) памяшканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлеў м Stall m -s, Ställe, Víehstall m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

аве́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Авечы хлеў; аўчарня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

або́ра², -ы, мн. -ы, або́р, ж. (уст.).

Хлеў для кароў, кароўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

каро́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Памяшканне, хлеў для кароў і быкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аўча́рня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Хлеў для авечак, авечнік.

Калгасная а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

свіна́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Хлеў для свіней.

|| прым. свіна́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

струхле́лы, -ая, -ае.

Які ператварыўся ў парахню; сатлелы, гнілы.

С. хлеў.

|| наз. струхле́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)