іпахо́ндрык, ‑а, м.

Хворы на іпахондрыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

луна́цік, ‑а, м.

Хворы на лунацізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хро́нік, ‑а, м.

Разм. Хранічны хворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цынго́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да цынгі; звязаны з захворваннем цынгой. Цынготнае захворванне. Цынготныя дзясны.

2. Хворы на цынгу. Цынготны хворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каро́слівы, -ая, -ае.

1. Які выклікаецца каростай.

К. сверб.

2. у знач. наз. каро́слівы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Хворы на каросту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бяссі́льны, -ая, -ае.

1. Які не мае фізічных сіл, слабы.

Б. хворы.

2. Няздольны што-н. зрабіць; бездапаможны.

Медыцына тут бяссільная дапамагчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

псіх, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Псіхічна неўраўнаважаны або псіхічна хворы чалавек.

|| ж. псіхі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гіпато́нік, ‑а, м.

Разм. Хворы на гіпатанію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астма́тык, ‑а, м.

Разм. Хворы на астму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыстро́фік, ‑а, м.

Разм. Хворы на дыстрафію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)