The truck ran into a car — Грузаві́к урэ́заўся ў а́ўтамашы́ну
в) упіра́цца ў што
The street runs into the park — Ву́ліца ўпіра́ецца ў парк
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Трымана́ ‘надакучлівы чалавек’ (Мат. Гом.). Відаць, да трымані́ць ‘гаварыць абы-што, хлусіць’ (гл. траманіць, для якога прапануецца літоўская крыніца запазычання). Можа быць звязана з мані́ць, ману́ць, аднак па значэнні і па форме слова бліжэй да славен.tŕmen ‘упарты, капрызны, натурысты’, харв.чак.ne trmi ‘не ўпірайся’, якія Борысь (RS, XLI, 1, 40 -41) узводзіць да прасл.*trьměti ‘тырчаць, заставацца на сваім, упірацца’, што дало каўзатыў *trimati (Борысь, 652), гл. трымаць. У такім выпадку трыманіць можа быць другасным утварэннем ад назоўніка або прыметніка, параўн. укр.тримни́й ‘трывалы’; сюды ж, магчыма, і ўкр.тримо́нний няпэўнага значэння і паходжання (ЕСУМ, 5, 638).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
verstéifen
1.
vi(s) здранцве́ць, аняме́ць
2.
(sich)
1.
(aufA) упа́рціцца (у чым-н.); упіра́цца
2) мацне́ць; стабілізо́ўвацца (пра эканоміку)
3.
vtбуд. умацо́ўваць, падпіра́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ву́пар ’крывасмок, вампір’ (Касп., Сцяшк., барыс., Шн., 2, 404); параўн. у запісах Федароўскага: «Каб ты па смерці вупарам хадзіў» (слонім., навагр., Федар., 4, 417); ’ваўкаваты, пануры чалавек’ (карэліц., З нар. сл.; Жыв. сл.); ’упарты чалавек’ (Сцяц.; КЭС, лаг.; Жд., 3; Цых.); ’надзьмуты чалавек’ (Жд., 2). Семантыка і форма слова — вынік кантамінацыі слоў упы́р ’крывасмок, вампір’ (гл.) і упіра́цца ’упарціцца’; супадзенне націску з польск.upior ’крывасмок’ не дае падстаў лічыць бел. слова запазычаннем, бо само польск. слова лічыцца запазычаннем з усх.-слав. з-за пачатковага u‑; аналагічнае развіццё значэння параўн. у рус.упы́рь ’крывасмок’ і упы́рь ’упарты чалавек’ (Фасмер, 4, 165 і наст.). Гл. упор, упі́ра ’упарты чалавек’, ’неслух’.
Валочачы, цягнучы, даставіць куды‑н. [Косцік] бягом прывалок дзве жэрдкі і па слізкім лёдзе насунуў іх танчэйшымі канцамі да Аксінні.Пальчэўскі.— Будзеш упірацца, то паклічу Рыгора і Язэпа і, далібог, прывалачом вось так, як ты цяпер ляжыш.Колас.Прывалаклі [партызаны] нават два цяжкія кулямёты.Шахавец.//Разм. Прынесці (звычайна што‑н. цяжкае, вялікае). [Чыжык] прывалок у яміну новенькі нямецкі карабін і патроны, знойдзеныя сярод забітых гітлераўцаў.Лупсякоў.Гарыдавец Шарона праз сяло Адзін дамоў на плечах прывалок.Танк.//Разм. Сілаю прывесці, прымусіць прыйсці. [Сашка:] — На чорта ён мне, твой гэты працаўнік, ты маеш з ім справы, то ідзі да яго, а чаго ты мяне сюды прывалок?Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упарціцца, супраціўляцца, працівіцца, упінацца, наравіцца; натурыцца, казырыцца, муліцца, капырсціцца (разм.); упірацца, брыкацца, гнуцца (перан.) □ станавіцца на дыбы, капыліць нос
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
утыка́тьсяIнесов., разг.
1.(ткнувшись, погружаться во что-л.) утыка́цца; (прятаться во что-л.) хава́ць (што ў што);
2.(наталкиваться на что-л.)упіра́цца;
3.перен. (сосредотачиваться на чём-л., поглощаться чем-л.) утыка́цца; см.уткну́ться.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
persist
[pərˈsɪst]
v.
1) насто́йліва, упа́рта праця́гваць
2) (in) упа́рта трыма́цца, не адступа́ць, не здава́цца; упіра́цца
He persisted in his opinion — Ён упа́рта трыма́ўся свае́ ду́мкі
3) трыва́ць; не перастава́ць існава́ць
On high mountains snow persists throughout the year — На высо́кіх гара́х сьнег ляжы́ць уве́сь год
4) сьцьвярджа́ць; каза́ць зно́ў і зно́ў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
obstawać
незак.
1.przy czym настойваць на чым; упарціцца; упірацца;
obstawać przy swojej decyzji — настойваць на сваім рашэнні;
obstawać przy swoich poglądach — настойваць на сваіх поглядах;
2.za kim абараняць каго
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)