ува́жлівасць ж.

1. внима́тельность;

2. внима́тельность; при́стальность;

3. внима́тельность; забо́тливость;

4. уважи́тельность;

1-4 см. ува́жлівы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беражлі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўмее эканоміць, берагчы што‑н. Сёй-той лічыць цётку Марыну скнарай. А яна проста беражлівая. Лось.

2. Клапатлівы, асцярожны, уважлівы. Мяккімі і беражлівымі рукамі хірург накладвае Надзі швы. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

considerate

[kənˈsɪdərət]

adj.

1) ува́жны, ува́жлівы

2) стара́нны, ува́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

attentive

[əˈtentɪv]

adj.

1) ува́жны; назіра́льны

2) ве́тлівы, ве́тлы

3) ува́жлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gaze

[geɪz]

1.

v.

узіра́цца, прыгляда́цца

2.

n.

пі́льны, ува́жлівы по́зірк

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

uprzedzający

uprzedzając|y

уважлівы, далікатны;

~a grzeczność — мілая ветлівасць; ласкавасць; паслужлівасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

únverwandt

1.

a пі́льны, ува́жлівы

2.

adv пільна, не зво́дзячы вачэй

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entgégenkommend

a (gegen A) далі- ка́тны, ве́тлівы, ува́жлівы (да каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пі́льны

(польск. pilny)

1) праніклівы, зоркі (напр. п. погляд);

2) уважлівы, неаслабны (напр. п-ая праверка);

3) тэрміновы, неадкладны (напр. п-ая патрэба).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

open-eyed

[,oʊpənˈaɪd]

adj.

1) з расплю́шчанымі вачы́ма

2) пі́льны, ува́жлівы

3) назіра́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)