Verbum

анлайнавы слоўнік

клони́ться

1. хілі́цца; (наклоняться) нахіля́цца; (набок — ещё) вярну́цца; (склоняться) схіля́цца; (нагибаться) нагіна́цца; (гнуться) гну́цца;

2. перен. хілі́цца; (склоняться) схіля́цца; (приближаться) набліжа́цца; (идти) ісці́; (подходить) падыхо́дзіць; (иметь какое-л. направление) быць скірава́ным, скіро́ўвацца;

день клони́лся к ве́черу дзень хілі́ўся (схіля́ўся) к ве́чару;

де́ло клони́лось к развя́зке спра́ва набліжа́лася (ішла́) да развя́зкі;

его́ предложе́ние клони́лось к тому́, что́бы… яго́ прапано́ва была́ скірава́на да таго́, каб…

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bend² [bend] v. (bent)

1. гнуць; гну́цца; выгіба́ць; выгіба́цца

2. нахіля́ць; схіля́цца, нахіля́цца

3. паваро́чваць;

The road bends to the right. Дарога паварочвае направа.

♦

bend one’s mind fml прысвяці́ць сябе́ (чаму-н.);

bend the truth быць не зусі́м шчы́рым;

on bended knees на сагну́тых нага́х; ліслі́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Лекаце́ць ’дрыжэць, калаціцца (аб сэрцы)’ (Сцяшк., Сл. паўн.-зах.; чэрв., ЖД- 2), драг. лёкотіты ’дрыжэць, трэсціся’ (Клім.), лякотітэ (І. Лучыц-Федарэц), кобр. люкотітэ, леко‑ тітэ, стол. лёкотіты (Нар. лекс.), бяроз. лекотётэ (Шатал.), слонім. лекацёць ’тс’ (Нар. лекс.; гродз., Сцяшк. Сл.), ’булькатаць (аб вадзе ў страве пры яе варэнні)’ (Шат.), ’даражыць, берагчы што-небудзь’ (маст., Сл. паўн.-зах.). Беларускае. Утворана ад назоўніка *^коlъ < л§к‑ъ, як і іншыя гукапераймальныя дзеясловы з суф. ‑ot ёй (// ‑оп‑ёй). Параўнуе стукотіти, стугоніти. Развіццё семантыкі прасл. lękati ’гнуць, выгінаць, закрыўляць’ > ’згінацца, схіляцца’^курчыцца, сціскацца ад страху, трывогі’ > ’баяцца’ > ’дрыжэць’ гл. Слаўскі, 4, 207. Аналагічна і.-е. *bheug‑ ’згінаць’ > літ. būgti ’трывожыцца, лякацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bow² [baʊ] v.

1. кла́няцца; віта́ць пакло́нам

2. схіля́цца;

The trees bowed in the wind. Дрэвы схіляліся пад ветрам.

3. згіна́ць; го́рбіць; His back was bowed by old age. Яго спіна згорбілася ад старасці.

♦

bow and scrape быць уго́длівым

bow to [ˌbaʊˈtu:] phr. v. падпарадко́ўвацца; скара́цца;

He bowed to the inevitable. Ён скарыўся перад непазбежным.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chylić się

незак. нахіляцца, схіляцца, хіліцца;

chylić się ku upadkowi — прыходзіць у заняпад;

rok chylić się ku końcowi — год падыходзіць да канца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lean

[li:n]

v.,leaned (esp. Brit.) leant [lent]

v.i.

1) пахіля́цца, нахіля́цца, схіля́цца

2) абапіра́цца

Lean against me — Абапры́ся на мяне́

v.t.

1) нахіля́ць

2) прыстаўля́ць, абапіра́ць

3) спадзява́цца, разьлі́чваць, здава́цца

to lean on a friend’s advice — разьлі́чваць на ся́браву пара́ду

4) схіля́цца (у пагля́дах і пачу́цьцях)

нахі́л -у m., пахі́ласьць f.

•

- lean on

- lean over backward

- on the lean

[li:n]

adj.

1) худы́

a lean face — худы́ твар

lean cattle — худа́я жывёла

2) любо́вы, ня тлу́сты (пра мя́са)

3) бе́дны, мізэ́рны

a lean harvest — бе́дны ўраджа́й

lean years — неўраджа́йныя гады́

любо́вае мя́са, любаві́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

tend

[tend]

v.i.

1) мець тэндэ́нцыі, схіля́цца

2) кірава́цца, падава́цца

The coastline tends to the south — Лі́нія ўзьбярэ́жжа тут кіру́ецца напаўдня́

[tend]

v.t.

1) дагляда́ць; па́сьвіць

He tends shop for his father — Ён дагляда́е майстэ́рню ба́цькі

A shepherd tends his flock — Пасту́х па́сьвіць свой ста́так

2) абслуго́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

zúneigen

vt схіля́ць (каго-н. да чаго-н.)

2.vi i (sich) схіля́цца

j-m zúgeneigt sein — быць схі́льным да каго́-н.

der Sómmer neigt sich dem Énde zu — ле́та хі́ліцца [набліжа́ецца] да ка́нца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Ляка́ць, ляка́тэ ’пужаць’, ляка́цца, ляка́тысь, ляка́тыся ’палохацца’ (Нас., Др.-Падб., Гарэц., Шпіл., Бес., Ян., Нар. Гом., Сцяшк. Сл., Касп., БСБМ, Сл. ПЗБ, ТС, Шат., З нар. сл., Нар. лекс.). Укр. ляка́ти(ся), рус. паўд.-зах. лякать(ся), ст.-польск. lękać, польск. lękać się, н.-луж. lěkas (se), чэш. lekati (se), славац. ľakať (se), славен. lę́cati se ’баяцца, падаць духам’, серб.-харв. ле́цати се ’палохацца’, ст.-слав. лѧцати ’ставіць сілы’ — апошняя форма (з III палаталізацыяй) прадстаўлена ва ўсіх групах слав. моў. Прасл. lękali ’згінаць, гнуць, закрыўляць’, ’нацягваць’, ’ставіць сілы’ (Слаўскі, 4, 206–208). Са значэння ’згінаць’, ’згінацца’ развілося ’палохаць’: ’згінацца, схіляцца, сціскацца ад жаху, трывогі’. Роднаснымі з’яўляюцца: літ. leñkti ’схіляць, гнуць’, лат. lìekt ’тс’, ст.-ісл. lengia ’пуга’, алб. lëngór ’гнуткі’. Усе да і.-е. *lenk‑/*lek‑/*lonk‑ (Бернекер, 1, 707; Фасмер, 2, 551; Махэк₂, 325; Скок, 2, 280–281; Бязлай, 2, 129; Шустар-Шэўц, 11, 823–824).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

slant

[slænt]

v.i.

1) нахіля́цца, схіля́цца

Most handwriting slants to the right — Лі́тары на пісьме́ перава́жна схіля́юцца напра́ва

2) насьвятля́ць тэндэнцы́йна

1) спад, схіл -у m.

a sharp slant — стро́мкі схіл

2) нахі́л -у m., схі́льнасьць f.

3) informal тэндэ́нцыя f.

adj.

пахі́лы, пака́ты

•

- on the slant

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)